مصطفی رحیمی جونقانی - استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
قمر میرزایی امیرآبادی - کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه پیام نور، ایران
محمدرضا اسد - دانشیار، فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه پیام نور، ایران

هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر دو شیوه تمرین تناوبی شدید(HIIT) و تمرین تداومی با شدت متوسط(MICT) بر بیان ژن FGF۲ در بافت چربی احشایی و زیرپوستی در رت­های نر نژاد ویستار بود.روش شناسی: روش مطالعه حاضر از نوع تجربی بود. نمونه آماری شامل ۲۴ سر رت نر ویستار بودند که به گروه­های اصلی کنترل پایه، کنترل ۸ هفته، تمرین HIIT و تمرین MICT تقسیم شدند. گروه­های تمرین ورزشی به مدت ۸ هفته و هر هفته ۵ جلسه تمرین دویدن بر روی تردمیل جوندگان انجام دادند. رت­های گروه MICT به مدت ۱۵ تا ۶۰ دقیقه و با شدت ۵۰ تا ۷۵% حداکثر اکسیژن مصرفی تمرین کردند و در گروه HIIT ۴ تا۸ تناوب یک دقیقه­ای با شدت ۷۰ تا۱۰۰% حداکثر اکسیژن مصرفی و تناوب­های استراحت فعال با  شدت ۵۰ تا %۷۰ حداکثر اکسیژن مصرفی اجرا شد. بافت چربی احشایی و زیرپوستی ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین برداشته شد و سنجش بیان ژن  FGF۲با روش Real time PCR انجام شد.نتایج: نتایج نشان داد هر دو نوع مداخله­ی ورزشی سبب افزایش غیر معنی­دار بیان ژن FGF-۲ در بافت چربی زیر­پوستی شدند(۰۵/۰P≥). برخلاف این، در بافت چربی احشایی بیان این ژن به دنبال هر دو مداخله­ی ورزشی به طور غیر معنی­داری کاهش داشت(۰۵/۰P≥).بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته­های تحقیق به نظر می­رسد دو نوع بافت چربی زیر­پوستی و احشایی پاسخ متفاوتی به فعالیت ورزشی می­دهند و احتمالا این دو بافت به لحاظ آنژیوژنیکی فعالیت متفاوتی دارند، هر چند عوامل آنژیوژنیکی مختلف و متعددی در این فرآیند مشارکت دارند که احتیاج به مطالعه بیشتری است.