الناز طاهرای راد - دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
حمید رجبی - دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

هدف: هدف از انجام این پژوهش تعیین اثر تمرین تناوبی با شدت باال در محیط طبیعی و گرم بر تغییرات سطوح سرمی BDNFمردان سالم بود.روشها: در این پژوهش ۲۴ دانشجوی مرد سالم با توجه به برآورد vVO۲max به سه گروه تمرین در محیط گرم )۸ نفر(، تمریندر محیط طبیعی )۸ نفر( و کنترل )۸ نفر( به صورت همگن تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه محیط گرم و طبیعی ۱۲ جلسه طیدو هفته متوالی تمرین کردند. هر جلسه تمرین شامل ۵ وهله ۱۵۰ ثانیه دویدن با شدت ۹۰-۸۵ درصد vVO۲max روی نوارگردانبود که بین هر وهله ۱۵۰ ثانیه دویدن با شدت ۵۰ درصد vVO۲max به عنوان استراحت فعال قرار داشت. مقادیر BDNF به روشاالیزا سنجیده شد و دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یکطرفه تحلیل شدند.نتایج: پس از یک جلسه فعالیت مقدار BDNF در دو گروه تمرینی گرم )۰۱۸/۰=P )و طبیعی )۰۴۵/۰=P )در مقایسه با پیشآزمونافزایش معناداری داشت. البته این تغییرات در گروه محیط گرم در مقایسه با محیط طبیعی تفاوت معناداری نداشت )۲۶۲/۰=P.)عالوه بر این در دو گروه تمرینی گرم )۰۰۱/۰=P )و طبیعی )۰۱۲/۰=P )بعد از گذشت دو هفته از فعالیت در مقدار BDNF افزایشمعناداری مشاهده شد. همچنین دو هفته تمرین بر سطوح BDNF بین گروههای تمرینی تفاوت معنادار به وجود نیاورد )۲۶۷/۰=P .)نتیجهگیری: به نظر میرسد که فعالیت تناوبی صرف نظر از اینکه در محیط طبیعی یا گرم انجام شود باعث افزایش مقدار BDNFمیشود. 

تمرین تناوبی شدید, دمای محیط, فاکتور نوروتروفیک مشتقشده از مغز, اکسیژن مصرفی بیشینه