پروین رستمی - دانشگاه لرستان
جهانبخش ثواقب - دانشگاه لرستان

یکی از برنامه­های حکومت پهلوی اول و طراحان اصلاحات عصر وی، تلاش برای ایجاد پاره­ای از تغییرات اجتماعی براساس الگوی جوامع غربی بود. یکی از این اقدامات، تغییر سبک زندگی اجتماعی و فرهنگی زنان بود که از مظاهر مدرن­سازی حکومت تلقی می­شد. براین اساس، تلاش شد تا در نگرش جامعه نسبت به حضور زنان در سطوح مختلف اجتماع تغییر و تحولاتی ایجاد شود. بدین­منظور، مسائلی در آموزش زنان مطرح شد و تلاش­هایی در شکل اصلاحات حکومتی برای ورود زنان به عرصه­های ­اجتماعی به­کار بسته شد که غالبا بدون توجه به واقعیت­های موجود جامعه­ی ایرانی و براساس مدل جوامع مغرب زمین طراحی و به اجراء گذاشته­شد. در این جستار، به­روش توصیفی– تحلیلی، مساله­ی امکان یا امتناع اجتماعی­شدن زنان در عصر پهلوی، براساس اصلاحات و اقدامات حکومتی درباره­ی زنان بررسی شده­است. یافته­ی پژوهش نشان داده که نگرش جامعه به تحولات آموزشی و مساله­ی اجتماعی­شدن زنان کمتر امکان وقوع یافته­است و این اقدامات در حد انتظار نتوانست شرایط مساعد و امکاناتی برای حضور زنان در عرصه­ی اجتماعی فراهم سازد و یا در نگرش جامعه نسبت به ورود زنان به این عرصه­ تغییرات جدی پدید آورد.

عصر پهلوی, زنان, اجتماعی شدن, امکان, امتناع