حمید پورحسین روشن - دکتری شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، گروه شهرسازی، دانشگاه تربیت مدرس.
محمد رضا پورجعفر - استاد دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه تربیت مدرس
صدیقه علی اکبری - کارشناس ارشد شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین

با وجود اینکه پنج دهه از شروع طرح های توسعه شهری در ایران می گذرد، این طرح ها هنوز با مسائل متعددی در زمینه تحقق پذیری و موفقیت روبه رو هستند. در این تحقیق با بهره گیری از رویکرد ارزیابی عملکردمحور به این پرسش پاسخ داده می شود که مهم ترین چالش های تحقق پذیری طرح های توسعه شهری در ایران، چیست. روش شناسی پژوهش کیفی است و داده های کیفی در این مطالعه با استفاده از روش مصاحبه و سنجه های غیرواکنشی (ثبت های آرشیوی) گردآوری شدند. به منظور تجزیه وتحلیل اطلاعات و بیان نظریه نهایی از روش «نظریه داده بنیاد» استفاده شده است. بر اساس روش نمونه گیری کیفی، نمونه گیری مورد نوعی، و نیز معیار اشباع نظری، از نظرات ۳۰ نفر از صاحب نظران عرصه شهرسازی در این مطالعه بهره گرفته شده و ادراک آن ها نسبت به موفقیت طرح های شهری بررسی و تجزیه وتحلیل شده است؛ با استفاده از روش «نظریه داده بنیاد» و کدگذاری داده ها، هشت مقوله هسته نهایی از یافته های اولیه استخراج شدند. «مقوله هسته» در این بررسی «توجه به بستر های بومی و اجتماعی و اقتصادی کشور در فرایند مشارکتی تهیه طرح» است که سایر مقولات عمده را در بر می گیرد و با پاسخ های به دست آمده ضرورت نگاه به زمینه های اجتماعی  اقتصادی و نهادسازی در جامعه ایران و بهره گیری از مشارکت ذی نفعان گوشزد شده است.  

طرح های شهری, ارزیابی عملکردمحور, تحقق پذیری, نظریه داده بنیاد