میلاد آقانژاد - کارشناس ارشد معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه یزد
سعید صفریان - کارشناس ارشد معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه یزد
سید محمدحسین آیت اللهی - دانشیار دانشکده هنر و معماری، دانشگاه یزد

امروزه معماری سبز، با هدف کاهش مصرف منابع، حفظ محیط زیست، و ارتقای سلامتی انسان، یکی از مهم­ترین و ضروری­ترین رویکردهای معماری به­شمار می­آید که لازم است در ایران بر جنبه عملی آن تاکید بیشتری شود. علی­رغم معماری تاریخی و غنی ایران که تقریبا با معیارهای امروزی معماری سبز مطابقت دارد، اخیرا در کشور پروژه موفقی در این زمینه ساخته نشده است. بنابراین «مهمان­سرای سبز» با هدف ایجاد یک پروژه سبز واقعی در یزد با استفاده از تجربیات مدیر پروژه، به­ویژه در «خانه خورشیدی» خود، در قالب یک معماری گلین آغاز شد تا، پس از موفقیت، در آینده نیز ترویج شود. این ساختمان کوچک و ساخته­شده از خشت­وگل سیستم­های تهویه مطبوع مکانیکی ندارد و نیازهای مربوط به آسایش حرارتی در آن از طریق به­کارگیری استراتژی­های غیرفعال تامین می­شود. همچنین برای اثبات ادعای سبز بودن بنا لازم بود ارزیابی گردد که برای این کار، گسترده­ترین استاندارد جهانی ساختمان سبز (LEED) انتخاب و چک­لیست مفصلی با نام “LEED v۴ for Building Design & Construction: Homes and Multifamily Low rise” تحت این استاندارد از سوی نگارندگان ترجمه و اطلاعات مورد نیاز در آن وارد شد؛ که درنهایت، دستیابی پروژه به ۶۷ امتیاز پس از ارزیابی، بیانگر سطح بالای طراحی سبز آن بوده و درنتیجه­، فرضیه تحقیق (نشان نقره) با نتیجه­ای بهتر (نشان طلا) به اثبات رسید. در این مقاله بر معرفی پروژه، استراتژی­های غیرفعال به کار گرفته­شده، شاخص­های طراحی سبز، و همچنین عرضه اسناد و مدارک ارزیابی با «LEEDv۴» و نشان دادن چگونگی کسب امتیازات سعی شده است.

معماری سبز, استراتژی های غیرفعال, سیستم ارزیابی, LEEDv۴, مهمان سرای سبز