حق بر سلامت روان کودکان و نوجوانان بزهکار در پرتو عدالت کیفری افتراقی

موضوع سلامت کودکان به عنوان غنی ترین سرمایه اجتماعی عصر حاضر، امری بسیار مهم تلقی می گردد. حق بر سلامت به عنوان یکی از حق های بشری، ابعاد مختلفی دارد که سلامت روان به معنای بهره مندی از خصوصیات مثبت شخصیتی-رفتاری و فقدان مشکلات روحی و روانی، از جمله ان است. کودکان بزهکار نیز به عنوان یکی از آسیب پذیرترین گروه های بشری برخوردار از این حق هستند و نظام عدالت کیفری افتراقی که هدف خود را بر بازپروری این دسته معطوف نموده، ناگزیر از توجه به آن می باشد. درواقع ازآنجا که بنیان برنامه های حمایتی و درمانی این نظام، بر شناسایی عوامل خطر و اجرای تدابیر حمایتی استوار است، شناسایی مشکلات روحی و روانی کودکان بزهکار و سپس تدابیری در جهت کاهش آثار آنها، در این قسمت قرار می گیرد. افزون بر این، توجه به حق بر سلامت روان بر مبنای راهبرد حقوق بشر مدار، امری ضروری در بستر سیاستگذاری جنایی اطفال بزهکار تلقی می گردد؛ همچنان که، توجه به سلامت روان کودکان و نوجوانان یکی از محورهای اصلی افتراقی سازی این نظام و پیش بینی ساختار، کنش گران و پاسخ های حمایتی است. به عبارت دیگر، نظام عدالت کیفری اطفال دارای ظرفیت هایی است که در راستای به رسمیت شناختن حق بر سلامت روان این دسته از مخاطبان حقوق کیفری می باشد. بکارگیری کنش گران آموزش دیده، حضور مشاور در فرایند پاسخ دهی، حق بر تشکیل پرونده شخصیت، فردی سازی پا سخ‎ها و حضور خانواده در مرحله پاسخ دهی مصادیقی از ظرفیت های موجود می باشند.

Keywords:

حق بر سلامت , سلامت روان کودکان , دادرسی افتراقی , پرونده شخصیت