مروری بر درمان های توانبخشی و روانشناختی بیماری آلزایمر

زمینه و هدف :بیماری آلزایمر یک بیماری پیشرونده مغزی است که باعث از بین رفتن فرایندهای شناختی میشود. فراگیر بودن تبعات این بیماری و عدم برگشت پذیری بسیاری از نقایص شناختی متخصصان را بر آن داشته تا به راهکارهای درمانی مختلف ازجمله مداخلات غیردارویی روی آورندکه شامل ترکیبی از روان درمانی، محیط درمانی، گروه درمانی، اجرای برنامه های تحریکی برای بهبود اختلال شناختی بیماران است.به دلیل پراکنده وقطعی نبودن درمان های موجود هدف ازمطالعه ی مروری حاضر این است که بر اساس پژوهش های بالینی انجام شده تاثیر درمان های مختلف بر عملکرد شناختی وتوانبخشی حافظه افراد مبتلا به آلزایمر ودمانس خفیف را مورد بررسی قرار دهد.روش : با جستجو در بانکهای اطلاعاتیScopus , Science Direct ,PubMed , Google Scholar SID و با استفاده از کلمات کلیدی دمانس، توانبخشی آلزایمر، درمان های روانشناختی آلزایمر و درمان شناختی-رفتاری جستجوی مقالات انجام شد . ازتعداد منابع به دست آمده ۳۷ مقاله خارجی وداخلی انتخاب شد ومورد بررسی قرار گرفت.یافته ها:پژوهش های انجام شده در حوزه های درمانی مختلف ازجمله توانبخشی شناختی و بازتوانی شناختی رایانه ای ،درمان تحریک شناختی ،درمان رفتاری- شناختی واثربخشی موسیقی درمانی گروهی همچنین مرورخاطرات وتبیین ویژگیهای محیط بیمار و درنهایت تاثیرفعالیت های بدنی بر بازگشت حافظه جمع آوری گردید. نتیجه گیری : مرور مطالعات انجام شده نشان داد که توانبخشی با برنامه و منظم و مداخلات شناختی- رفتاری و تحریک شناختی می تواند در بهبود شناخت های افراد مبتلا به آلزایمر و دمانس خفیف موثر باشد .همچنین موسیقی درمانی ،گروه درمانی و مرور خاطرات مخصوصا به صورت خاطره گویی گروهی می تواند در بهبود حافظه ی افراد آلزایمری کمک کننده باشد وعلاوه براین درمانها،از تاثیر ورزش بر پیشگیری بیماری و ویژگیهای محیطی بر جلوگیری از پیشروی زوال عقل سالمندان مبتلا نمی توان چشم پوشی کرد و انتظار می رود این عوامل کیفیت زندگی فردی و اجتماعی آنان را ارتقا دهد.

Keywords:

توانبخشی آلزایمر , درمان های روان شناختی آلزایمر , دمانس