مقایسه پرخاشگری دانش آموزان ورزشکار دختر و پسر

هدف از پژوهش حاضر مقایسه پرخاشگری دانش آموزان ورزشکار دختر و پسر بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع مطالعات علی- مقایسه ای بود. بدین منظور ۳۳۳ دانش آموز ورزشکار با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده و پرسشنامه های ویژگیهای فردی و پرخاشگری ورزشی بردمیر )۱۹۷۵( را تکمیل کردند. روایی پرسشنامه با بهره گیری از نظرات اصلاحی اساتید روانشناسی و مدیریت ورزشی، مربیان و ورزشکاران به دست آمد و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ ۰/۸۷ تعیین شد. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی و استنباطی )آزمون کالموگراف-اسمیرنوف، ANOVA و t مستقل( تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد، پرخاشگری ورزشی دانش آموزان پسر نسبت به دانش آموزان دختر بیشتر بود و بین پرخاشگری دانش آموزان ورزشکار رشته های مختلف تفاوت معنیداری وجود نداشت. در نهایت میتوان اظهار داشت تمایل به پرخاشگری بیشتر در پسران نسبت به دختران، احتمال دارد ناشی از انتظارات متفاوت جامعه از دو جنسیت باشد.

Keywords:

مدرسه , جنسیت , پرخاشگری ورزشی , دانش آموز ورزشکار.