مقایسه میزان اثربخشی آموزش درس فیزیک در دو روش برخط همزمان و برخط غیرهمزمان

هدف از مطالعه حاضر، مقایسه تاثیر دو روش تدریس برخط همزمان و برخط غیر همزمان در آموزش مبحث مغناطیس از کتاب فیزیک پایه یازدهم تجربی بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی، با دو گروه مداخله و کنترل است که در جامعه ی دانش آموزان پایه یازدهم شهرستان میامی انجام شد. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای یکی از کلاس های پایه یازدهم این شهرستان به عنوان نمونه انتخاب شد. سپس ۱۵ دانش آموز با استفاده از روش همتاسازی در گروه آزمایش و ۱۵ دانش آموز دیگر نیز به همین روش در گروه گواه قرار گرفتند. آموزش به شیوه برخط همزمان بر روی گروه آزمایش و آموزش به روش برخط غیر همزمان برای گروه گواه انجام گرفت. پس از آموزش در هر دوگروه ، آزمونی روا و پایا برای سنجش دانش و عملکرد دانش آموزان انجام شد. همچنین پرسشنامه ای جهت سنجش نظر دانش آموزان نسبت به کیفیت آموزش برخط همزمان و برخط غیر همزمان تهیه و در اختیار آن ها قرار گرفت. فرضیه پژوهش با استفاده از آزمون t مستقل و در سطح ۰.۰۵ سنجیده شد. یافته های حاصل نشان داد که شیوه آموزش برخط همزمان بر کیفیت یادگیری مبحث مغناطیس در کتاب فیزیک یازدهم تجربی بیشتر از آموزش برخط غیر همزمان در همان مباحث موثر بوده است. نتایج نظرسنجی نیز حاکی از برتری آموزش برخط همزمان نسبت به آموزش برخط غیر همزمان در نظر دانش آموزان درگیر با فرایند یادگیری می باشد.

Keywords:

تدریس فیزیک , تدریس برخط همزمان , تدریس برخط غیر همزمان