معصومه عباس آبادعربی - دانشجو کارشناسی ارشد حقوق خصوصی،دانشگاه حکیم سبزواری
عبدالعظیم خروشی - استادیار گروه حقوق،دانشگاه حکیم سبزواری

قراردادهای پیمانکاری شاخه ای از قراردادهای دولتی یا اداری محسوب میشوند که ابزاری مهم جهت استفاده از منابع عمومی،اداره خدمات عمومی و ایجاد رفاه اجتماعی با روش سپردن کارها به مردم و بر اساس رضایت اشخاص و همچنین همکاری آنان است.هدف از این تحقیق این است که آگاهی پیدا کنیم در نظام حقوقی ایران،قراردادهای پیمانکاری چه قراردادهایی هستند و دارای چه ویژگیهایی میباشند و چگونه میتوان آنها را از سایر قراردادهای دولتی شناسایی نمود.در منابع حقوق ایران،قراردادهای دولتی که قراردادهای پیمانکاری نیز شامل آن میشود به صورت مشخص از دیگر قراردادهایی که توسط دولت منعقد میشود،به رسمیت شناخته نمیشود و به تعریف مشخص و معیارهای معینی احتیاج است بنابراین با بررسیهای صورت گرفته میتوان این قراردادها را از سایر قراردادها متمایز نمود. تمامی قراردادهای دولتی از جمله قراردادهای پیمانکاری از دو ویژگی نابرابری وضعیت طرفین و انعقاد در راستای منافع عمومی برخوردارند.قراردادهای پیمانکاری شامل شرایط معینی میباشند که این شرایط به شرایط عمومی و شرایط خصوصی تقسیم می-گردند که شرایط اخیر نمیتواند ناقض شرایط دسته نخست باشد.

قرارداد دولتی،قرارداد پیمانکاری،شرایط عمومی پیمان،شرایط خصوصی پیمان