تحلیلی بر اجزای ساز و کار مناسب برای هماهنگی میان بخشهای مختلف خط مشی گذاری عمومی

یکی از موضوعات مهمی که در سالهای اخیر در بین کشورهای آزاد و دموکراتیک اهمیت زیادی یافته است، بحث مشارکت عمومی مردم در فرایند سیاستگذاری میباشد. منظور از مشارکت عمومی در واقع مشاوره و گفتمان بین بخشهای مختلف جامعه و نظرخواهی از آنها برای اثرگذاری بر فرایند تدوین خط مشی ها میباشد. با ملاحظه دستاوردهای علمی مربوط به این رشته که حاصل تلاش جمعی اندیشمندان جهان است و دخالت عقل به صورت مطالعات تطبیقی با لحاظ شرایط زمانی و مکانی به این نتیجه می رسیم که کیفیت نظام خط مشی گذاری در ایران نسبت به آنچه که باید باشد فاصله زیادی دار د. توجیه نبودن برخی از اقشار جامعه، بهره نگرفتن از یافته های علمی این رشته ومناسب نبودن تعدادی از دست اندرکاران این وظیفه از ضعف های اساسی نظام یادشده است.تحلیل ذ ینفعان یکی از این رو شهاست که بر واردکردن نظرات ذ ینفعان در فرآیند خط مشی گذاری تاکید می کند و این امرنقش مهمی در ارتقای فرآیند تصمیم گیری، اجرای سیاست ها و طر حهای مصوب،مشروعیت بخشی به مسائل موردنظر و تقویت همکاری بین سازما نهای دولتی وجامعه دارد .خ طمش یگذاری عمومی دارای محیط بسیار پیچید های متشکل از کنشگران مختلف( از موافق تا مخالف )است.پیچیدگی محیط خط مشی گذاری عمومی و تعدد بازیگران این حوزه ایجاب می کندکه تحلیلگران سیاست، مجهز به رویکردهای رو ش شناسی مناسب باشند .روش تحلیل ذینفعان با تاکید بر شاخص امکا ن پذیری سیاست های عمومی، نقش مهمی برای معادله و روابط قدرت میان بازیگران مختلف در این زمینه قائل است.مشارکت عمومی نوعی ازرابطه متقابل بین دولت و شهروندان است.هدف از نگارش این مقاله بررسی مشارکت عمومی شهروندان درتعیین خط ومشی گذاری می باشد.روش تحقیق به صورت تحلیلی وتوصیفی ونهایتا کتابخانه ای می باشد . روابط دولت شهروند به اشکال مختلف وجود دارد؛ ولی همه این روابط در حوزه مشارکت عمومی نیستند. اغلب این روابط را به ۴ دسته تقسیم میکنند: اطلاعرسانی، تحقیقات، مشاوره و نظرخواهی، و مداخله. که در این بین تنها مشاوره و نظرخواهی، و مداخله اشکالی از مشارکت عمومی می باشند.

Keywords:

خط ومشی , مشارکت عمومی , فرآیند سیاست گذاری , اجرای خط ومشی