علیرضا حاجی حسینی

بدون تردید روستاها در عصر حاضر با تحولات و تهدیدات گسترده ای روبرو هستند، از این رو تضمین و تداوم حیات و بقا روستاها نیازمند یافتن راه حل ها و روش های جدید مقابله با مشکلات می باشند که به نوآوری، ابداع، خلق محصولات، فرآیندها و روش های جدید بستگی زیادی دارد .برای نیل به این هدف، مدیران باید به نقش هایی روی آورند که متناسب با شرایط متحول محیطی باشد. اخیرا استراتژی های توسعه روستایی تجدید نظر شده توسط بسیاری از موسسات ملی و بین المللی مجددا بر کاهش فقر از طریق رشد اقتصادی تاکیدمی کنند . توسعه اقتصادی در مناطق روستایی نیازمند استراتژی هایی است که بتواند توسعه کارآفرینی، موسسات اجرایی تاثیر گذار و توانا سازی سیاست های محیطی را تشویق کنند. خلاقیت و نوآوری از ارکان اصلی توسعه پایدار است. یکی از راهکارهای توسعه پایدار روستایی، توسعه کارآفرینی در میان روستاییان است. امروزه برنامه ریزان دریافته اند که مناسب ترین راهبرد پاسخگویی به عمده چالش ها در مناطق روستایی، به ویژه در بعد اقتصادی، تشویق روستاییان برای گرایش به تجارت خانگی به شیوه کارآفرینی است این مقاله با هدف بررسی عوامل موثر بر توسعه کارآفرینی و نقش آن در توسعه پایدار روستا ها نوشته شد.روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی است.همانطور که میدانیم محور توسعه روستاها بطور سنتی کشاورزی تعریف شده، اما محدودیت منابع طبیعی در برخی از روستاها، باعث رکود اقتصادی شده و توسعه کشاورزی به توسعه اقتصادی همه روستاهای منتج نشده است. امروزه روستاها محیط مناسبی برای رشد بخشهای غیرکشاورزی و فعالیت شرکتهای تولیدی و خدماتی شناخته شده است. این موضوع در واقع نوعی حرکت از کسب و کارهای مبتنی بر منابع طبیعی به سمت کسب و کارهای مبتنی بر دانش است. وضعیت جامعه روستایی ایران نشان میدهد که با افزایش سطح سواد، دانش و مهارتهای علمی و عملی، گرایش به اشتغال در بخشهای سنتی اقتصاد کمتر شده و میل برای اشتغال در بخشهای مدرن و خدماتی بیشتر است. این در حالی است که روستاهای ایران نیز همچون شهرها، مملو از فرصتهای جدید و کشف نشده هستند که کشف و بهره برداری به موقع از این فرصتها و ایجاد کسب و کارهای جدید و رقابت پذیر می-تواند مزایای اقتصادی چشمگیری به همراه آورد.

توسعه پایدار ، کارآفرینی ، اقتصاد روستا ، آموزش مهارت