تاملی بر سرمایه فکری راهکاری جهت توسعه سرمایه اجتماعی در پرتو عدالت سازمانی و رضایت شغلی

افزایش بهره وری به عنوان یکی از دغدغه های اصلی مدیران اجرایی و تصمیم گیران هر کشور است، بسیاری از کشورها عمده برنامه توسعه خود را بر مبنای افزایش بهره وری قرار داده اند. بهره وری یکی از عوامل پیشرفت هر جامعه است و مقدار و میزان رشد بهره وری در هر کشوری نفش به سزایی بر سطح رفاه، میزان تورم، بیکاری، سلامت اقتصادی جامعه و رقابت پذیری در سطح جهان دارد. با توجه به محدودیت منابع، افزایش جمعیت و رشد نیازها و خواسته های بشری در این رقابت شدید در صحنه جهانی، بهره وری عامل رشد و بقا در بلندمدت می باشد.. هدف از این مقاله بررسی تاثیر سرمایه فکری سازمان بر رضایت شغلی و حفظ منابع انسانی کارکنان بوده است . این پژوهش، از آنجایی که هدفش تعیین روابط متقابل میان اجزای سرمایه فکری و اثرات آن بر رشد و توسعه عملکرد سازمان است، از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی- پیمایشی است. برای گردآوری اطلاعات در زمینه مبانی نظری موضوع، از منابع کتابخانه ای استفاده شده است. و در نهایت روابط بین اجزای سرمایه فکری تایید و مشخص شد که سرمایه ساختاری و رابطه ای به شکل مستقیم و سرمایه انسانی به شکل غیرمستقیم از طریق سرمایه ساختاری بر رشد عملکرد کارکنان در سازمان تاثیر دارند. سازمانها در محیطی قرار دارند که مشخصه آن افزایش پیچیدگی و جهانی شدن و پویایی است لذا سازمانها برای استمرار و استقرار خود با چالشهای نوینی مواجه می باشند که برون رفت از این چالشها مستلزم توجه بیشتر به توسعه و تقویت مهارتها و توانایی های درونی است که این کار از طریق مبانی دانش سازمانی و سرمایه فکری صورت می گیرد که سازمانها از آنها برای رسیدن به عملکرد بهتر در دنیای کسب و کار استفاده می کنند.

Keywords:

سرمایه فکری , عملکرد , سرمایه انسانی , سرمایه ساختاری