علیرضا حاجی حسینی

آلودگی آبهای زیرزمینی هنگامی رخ می دهد که آلاینده ها بر روی زمین رها شوند و راهی برای ورود به آب های زیرزمینی پیدا کنند. همچنین امکان دارد که یک آلاینده به مقدار کم و بطور ناخواسته در آبهای زیرزمینی وجود داشته باشد، در این حالت بجای آلودگی (pollution)از عبارت کثیفی (contamination)استفاده می شود. یک ماده آلاینده می تواند ستونی را در دستگاه aquifer ایجاد نماید. مقدار حرکت و پراکندگی آب داخل این دستگاه نمایانگر مقدار آلودگی در سطح منطقه می باشد. مرز پیشروی این ستون، که لبه ستون نیز نامیده می شود،متاثر از عوامل گوناگونی است که می توانند موجب نامناسب شدن آب برای مصرف انسانها و حیوانات گردند. حرکت این ستون با استفاده از مدلهای انتقال هیدرولوژیکی یا آبهای زیرزمینی مورد بررسی قرارمی گیرد.تجزیه و تحلیل آلودگی آبهای زیرزمینی برروی ویژگیهای خاک،ژئولوژی، هیدروژئولوژی و هیدرولوژی محل و نیز ماهیت آلاینده ها متمرکز می باشد. استفاده بیش از حد از آب های زیرزمینی و ورود آلاینده ها به این منابع از طریق زباله های جامد شهری و صنعتی، هیدروکربنهای نفتی، آلودگی ناشی از فلزات سنگین مانند آرسنیک، زباله های رادیواکتیو و نیترات مشکلات فراوانی را برای این منابع به وجود آورده است .لذا روشهای متعددی برای احیاء آلودگی آبهای زیرزمینی وجود دارد . روش های فراکاوشی مختلفی برای طراحی بهینه این مسائل مورد استفاده قرار گرفته که نتایج مناسبی را به همراه داشته است، اما اکثر آنها از نظر زمان اجرای محاسبات بسیار پرهزینه بوده اند .

آبهای زیرزمینی، آلاینده ها، روشهای احیاء، فناوری نانو.