علی اکبر رنجبر

بناها به عنوان نشانه های شهری نقش مهمی در محیط شهری از خلق هویت تا جهتیابی ایفا میکنند و اگر معنای ثانویهای بر آن ها مترتب گردد تبدیل به نشانه های فرهنگی واجتماعی میگردند. بنابراین بررسی عواملی که در ارتقای یک اثر معماری به نشانه فرهنگی اجتماعی موثرند، حائز اهمیت است.امروزه باید مفاهیم اصولی و بنیادی را درکلیات زیباسازی شهری دید .زیباسازی شهری، انجام هر اقدام آگاهانه ای است که به ارتباط صمیمی ترشهرو شهروند بیانجامد و بدون تردید یکی از جلوه های مفهوم فوق،منافع عامه می باشد که به وجود و فعالیت شهرداری ها مشروعیت می بخشد. فضاهای شهری می توانند برای مردم، تداعی کننده جنبه های نمادین، فرهنگی و تاریخی باشند. نشانه های فرهنگی منعکس کننده فرهنگ حاکم برمکان هستند. تغییرات فرهنگی در تاریخ و ادوار گوناگون و مهاجرت افراد بافرهنگهای متفاوت از نقاط مختلف کشور به دیگرشهرها ،موجب زوال ارزشهای اجتماعی و فرهنگی و عدم ثبات هویت شهر شده است.خصوصیات شکل شهر می تواندبه ایجاد تصور ذهنی از شکل شهر در ذهن شهروند بیانجامد.در ساختار هر شهر، نشانه-شناسی برای تحلیل هویت شهر بسیار قابل توجه می باشد. بناهای ماندگار و تاریخی موجود در هر بافتی از تعلقات و ویژگی های منحصر به فرد هر بافت می باشدعلاوه بر آنکه موجبات وضوح و خوانایی بافت ومتعاقبا شهر را فراهم می نماید ، وجود این تک عناصر به لحاظ شناخت کاملی که ازمحیط به دست می دهد خود موجبات ایجاد علاقه و وابستگی در ساکنین این بافت ها را فراهم می نماید. شهرها تنها نقطه های بی تحرک روی نقشه ها نیستند، بلکه آنچه که یک شهر را پویا و جذاب ساخته و سبب ایجاد رضایت در بین شهروندان می شود، تاریخ، فرهنگ غنی، زیبایی و کیفیت بصری فضای شهری است که نمود ویژه آن در المان و نشانه های شهری به وضوح قابل رویت است

فضا؛ نشانه های شهری؛فرهنگ، هویت مکان،