میرحجت نجفی نسب - کارشناس ارشد اقتصاد
منیره دیزجی - . استادیار اقتصاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

کشورهایی که به تنوع در بخشهای اقتصادی روی آورده اند و می خواهند خود را از اقتصاد تک پایه ای برهانند در جستجوی شناخت مزیتها یا خلق مزیتهای جدید هستند. یکی از این مزیتها در بخش خدمات، توسعه فعالیت مسافرت و صنعت گردشگری می باشد که اغلب کشورها، به ویژه کشورهایی که به لحاظ موقعیت مکانی از این مزیت برخوردار هستند، آن را در برنام ههای توسعه ملی خود گنجانده اند تا از این طریق بتوانند فرایند توسعه ملی خود را دنبال کنند. ایران از نظر جاذبههای جهانگردی در ردیف دهم و از نظر برخورداری از بیشترین تنوع زیستی کره زمین در ردیف پنجم جهان قرار دارد اما از لحاظ جذب گردشگر، در بین کشورهای جهان از جایگاه خوبی برخوردار نیست تا آنجا که سهم درآمد گردشگری کشور حدود یک هزارم درآمد جهانی از این صنعت است. با توجه به اهمیت صنعت گردشگری در رشد و توسعه اقتصادی کشورها، این مقاله درپی مقایسه و بررسی این صنعت در کشورهای جهان و ایران به صورت توصیفی- تحلیلی میباشد. آمارها نشان میدهد که بسیاری از کشورها سالهاست که به اهمیت این صنعت پی برده و درآمدهای کلانی از این طریق به دست میآورند. از جمله علل عدم موفقیت سیاستهای جذب توریست میتوان به وجود تبلیغات منفی علیه ایران در رسانههای خارجی، اتکا بیش از حد به درآمدهای حاصل از فروش نفت خام و عدم سرمایه گذاری بخش خصوصی در این صنعت اشاره نمود که به نظر میرسد بارفع مشکلات ساختاری میتوان به توسعه این صنعت امیدوار بود.

صنعت گردشگری، توسعه اقتصادی، ایران، جهان