مرضیه آدینه

توسعه گردشگری در جهان کنونی، نیاز اساسی هزاره سوم و کشورهای توسعه نیافته، درحال توسعه و حتی توسعه یافته است بطوریکه لازم است مدیران شهری در بالا بردن سطح توسعه گردشگری شهری و افزایش رضایت جامعه محلی و همچنین جلب رضایت گردشگران با کمترین آسیب محیطی تلاش نمایند.گردشگری صنعتی است که توسعه آن نیازمند شناخت و آگاهی کافی از مسائل و عوامل موثر اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در هر منطقه است. کشورمان ایران به عنوان یکی از کشورهای مستعد در زمینه صنعت گردشگری مورد توجه گردشگران سایر کشورها میباشد و در زمینه سرمایه گذاری نیز صاحبان سرمایه و سرمایه گذاران بین المللی در این صنعت نیز توجه ویژهای به ایران دارند ولی چرا رشد این صنعت در کشورمان بسیار کند و نامحسوس است. یکی از علل آن ضعف مدیریت کلان، قوانین و دولتی بودن دیدگاه مدیران در تمام سطوح در این صنعت میباشد که میتوان با اصلاح سیستم مدیریت و با استراتژیک خاصی زمینه های رشد و شکوفائی و هدفمندی مدیریت این صنعت مولد را ایجاد کرد.گردشگری فعالیتی در حال گسترش است و به تازگی به صورت یک منبع اقتصادی مهم درآمده و نقش موثری در سیاستهای توسعه محل ایفا میکند. اما رشد آن، افزون بر اینکه تغییرات شگرفی را در زندگی شهری به وجود می آورد، پدیدآورنده یک رشته مشکلات کارکردی و سازمانی نیز هست. کشورمان ایران به عنوان یکی از کشورهای مستعد در زمینه صنعت گردشگری مورد توجه گردشگران سایر کشورها میباشد و در زمینه سرمایه گذاری نیز صاحبان سرمایه و سرمایه گذاران بین المللی در این صنعت نیز توجه ویژه ای به ایران دارند ولی چرا رشد این صنعت در کشورمان بسیار کند ونامحسوس است. در این راستا یکی از گامهای مهم برای رسیدن به توسعه پایدار گردشگری در هر مکانی در مرحله اول نیازمند آگاهی از قابلیتها، توانمندی ها و نیز نقاط ضعف و قوت آن منطقه و در گام بعدی شناخت از زیرساختها و امکانات مرتبط با فعالیتهای گردشگری است.

گردشگری ، توسعه پایدار ، مدیریت