بررسی اثر تنش خشکی و اسید جیبرلیک برخی خصوصیا ت مورفولوژی گیاه دارویی ریحان در منطقه اهر

به منظور بررسی اثر محلول پاشی جیبرلیک اسید در تعدیل اثرات تنش خشکی بر برخی خصوصیات مورفولوژی در گیاه ریحان، این آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با ۴ تکرار در سال ۱۳۹۹ در منطقه اهر انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح تنش خشکی ( ۶۰ ، ۹۰ و ۱۲۰ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیرکلاس آ) و فاکتور دوم شامل محلول پاشی با جیبرل ی کاسید در چهار سطح (عدم مصرف، ۵۰ ، ۱۰۰ و ۱۵۰ میلی مولار) بود. با توجه به نتایج تجزیه واریانس، اثر اصلی تنش حشکی و جیبرلیک اسید بر کلیه صفات مورد مطالعه معنی داری شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که برهمکنش تنش خشکی و جیبرلیک اسید ، بر ارتفاع بوته، تعداد برگ و ساقه جانبی در بوته اثر معنی داری داشتند. با افزایش شدت تنش خشکی ناشی از فاصله زیاد آبیاری از ارتفاع بوته، تعداد برگ و ساقه جانبی در بوته کاسته شد. نتایج نشان داد که بیشترین ارتفاع بوته ۶۳/۳۲ سانتی متر) در شرایط آبیاری کامل( ۶۰ میلی متر تبخیر) ۷۶/۴۲ مربوط به سطح ۶۰ میلی متر تبخیر و کم ترین تعداد برگ در بوته ۵۲/۰۵ مربوط به سطح ۱۲۰ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر) بود. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین تعداد برگ در بوته ۷۷/۱۱ از تیمار ۱۵۰ میلی مولار جیبرلیک اسید و کمترین تعداد برگ در بوته ۵۳/۹۱ از تیمار عدم مصرف به دست آمد. نتایج آزمایش نشان داد که محلول پاشی جیبرلیک اسید می تواند میزان تحمل ریحان را نسبت به تنش خشکی افزایش دهد

Keywords:

اندام های هوایی , تنش کم آبی , جیبرلی کاسید و ریحان