بررسی میزان انطباق کشت زعفران با شرایط اقلیمی استان کرمان با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS

زعفران ( Crocus sativus L ) ارزشمندترین گیاه و گرانترین ادویه موجود در دنیاست که خواص دارویی زیادی دارد. همچنین کاشت این گیاه به دلیل کارایی بیشتر مصرف آب در مناطق نیمه خشک از اهمیت زیادی برخوردار است. استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی با در نظرگیری همزمان فاکتورهای مختلف موثر بر رشد زعفران بهترین و کم هزینه ترین روش جهت شناسایی مناطق مستعد کاشت زعفران است. لذا به منظور پهنه بندی و شناسایی مناطق مستعد کاشت زعفران در استان کرمان این تحقیق طی سال های ۱۳۹۶ الی ۱۳۹۸ انجام گردید. برای این پژوهش از داده های روزانه ۱۳ ایستگاه سینوپتی ک در طی سال های ۱۳۷۷ تا ۱۳۹۷ استفاده شد پس از بررسی همگنی داده ها اقدام به تهیه لایه های اطلاعاتی در سامانه اطلاعات جغرافیایی گردید. لایه های مورد مطالعه شامل ارتفاع، شیب ، یخبندان،بارندگی، دماهای بیشینه و کمینه مطلق بوده که برای هر ایستگاه محاسبه و نقشه تغییرات آن ترسیم گردید. نقشه شیب نیز از مدل رقومی ارتفاع استخراج گردید. پس از وزن دهی لایه های فوقبا استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی نقشه پهنه بندی نهایی در محیط ARC-GIS تهیه گردید. نتایج نشان داد که مناطق جنوبی و شرق استان مناسب کاشت زعفران نمیباشند بلکه مناطق مستعد کشت زعفران متمرکز بر بخش های کوهپایه ای شهرستان های بافت، بردسیر، زرند وشهربابک می باشد. بر اساس نتایج بدست آمده شهرستان های کهنوج، منوجان، جنوب شهرستان های بافت، بردسیر، زرند وشهربابک می باشد. بر اساس نتایج بدست آمده شهرستان های کهنوج، منوجان، جنوب شهرستان جیرفت، شرق شهرستان بم و جنوب شهرستان بافت جزو مناطق نامناسب بوده که حدود ۵۹ درصد مناطق استان را تشکیل می دهند همچنین ۱۵ درصد مساحت استان متوسط و ۱۶ درصد در پهنه مناسب طبقه بندی می گردتد. مناطق بسیارمناسب نیز حدود ۱۰ درصد از سطح کل استان را شامل می شوند.

Keywords:

دماهای بحرانی , سیستم اطلاعات جغرافیایی , زعفران