آهو تعلیمی - دانش آموخته ی مقطع کارشناسی ارشد کارگردانی نمایش، پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران
بهروز محمودی بختیاری - دانشیار دپارتمان هنرهای نمایشی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران

دیالکتیک میان جایگاه میدان قدرت و تاثیر آن در میدان تئاتر ایران در بازه ی ۱۳۰۰۱۳۳۲ش، با ایجاد تغییر و تنوع در قریحه ی عاملان، و کاربست این قریحه در فرایند تولید و مصرف حوزه های متنوع نمایش، موجب ایجاد تغییرات بنیادی در فرایند تولید و مصرف تئاتر ایران شد که در گروه های تولیدی، سالن داران و تماشاگران تاثیر گذاشت؛ لذا در این پژوهش قصد داریم به شیوه ی ساختارگرایی تکوینی بوردیو و بر پایه ی نظریه های تمایز، منش، سرمایه و میدان­، به چگونگی موقعیت و تعامل عاملان بر اساس منشا اجتماعی هر یک در ارتباط با میدان تئاتر؛ تمایز و موضع گیری عاملان در مقابل مواضع متناظر؛ و چگونگی ترکیب سرمایه های فرهنگی، اقتصادی و نمادین آنها، به شیوه ی توصیفی تحلیلی بپردازیم. در انتها درمی­ یابیم منش و شیوه ی تسلط عاملان بر عادت واره ها و سرمایه های میدان، نقش اساسی در شکل گیری میدان های تئاتری این دوره داشته و نظام اندیشه ای خود را به میدان تئاتر تحمیل کرده و منجر به ایجاد تمایز در هویت میدان های تئاتری این دوره شده است.

Modern Iranian Theater, Developmental Structuralism, Pierre Bourdieu, تئاتر نوین ایران, ساختارگرایی تکوینی, پیر بوردیو