معصومه قره داغی - ۲- Assistant Professor of History, Islamic Azad University of Shabestar(Corresponding author)
محمد فریدی - ۱- Graduated Doctorate in History of Islamic Iran, Islamic Azad University of Shabestar
مقصودعلی صادقی گندمانی - ۳- Associate Professor of History, Tarbiat Modares University of Tehran, iran
منیره کاظمی راشد - ۴- Assistant Professor of History, Islamic Azad University of Shabestar,iran

حکومت داری نادرشاه سراسر با وقوع شورش های اجتماعی توام بود. عوامل گوناگونی، ازجمله فقدان مشروعیت سیاسی و شیوه ی حکومت داری، در ایجاد احساس محرومیت نسبی و در نتیجه بروز این شورش ها، نقش اساسی داشتند. مقاله ی حاضر با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و با گردآوری داده ها از طریق کتابخانه ای، با امعان نظر به نظریه ی محرومیت نسبی، در پی پاسخ به چرایی وقوع این شورش ها و نیز این سوالات بوده است: شورش های متقارن چه اثرهایی در رفتار و کشورداری نادرشاه داشت؟ و آیا این شورش ها با احساس محرومیت نسبی عمومی مرتبط بود؟ نتایج تحقیق نشان می دهد که وقوع شورش های متقارن، به دنبال تمرد بزرگان کشوری، و نقطه ی عطفی در تغییر حسن سلوک نادرشاه با مردم کشور بود و با تمسک اشراف و سران به نافرمانی، احساس محرومیت نسبی نزولی درونی شده ی مردم، مفری برای ظهور به شکل آشوب پیدا کرد.

Afsharid Period, Nader Shah Afshar, Political Legitimacy, Relative Deprivation, Revolt., دوره ی افشاری, نادرشاه افشار, مشروعیت سیاسی, محرومیت نسبی, شورش