رابطه بین قابلیت لجستیک و ریسک در تاب آوری زنجیره تامین حمل ونقل کالا با رویکرد تحلیل همبستگی کانونی

در این پژوهش، به منظور شناسایی راهکارهای تاب آور نمودن زنجیره تامین حمل ونقل کالا، ۱۴ شاخص برای قابلیت لجستیک و ۱۳ شاخص برای ریسک از روش تحلیل عاملی به ­دست آمد. پرسشنامه قابلیت لجستیک توسط مشتریان و پرسشنامه ریسک توسط مدیران و کارکنان شرکت های حمل ونقل پاسخ داده شد. شش عامل در متغیر قابلیت لجستیک و پنج عامل در متغیر ریسک از روش تحلیل عاملی، کشف و نام گذاری شدند. همبستگی کانونی بین شاخص ها از طریق نرم افزار SPSS تحلیل شد. یافته های حاصل از تحلیل همبستگی کانونی نشان می دهد که ترکیب خطی مناسب و همبستگی معنا داری بین متغیر قابلیت لجستیک و متغیر ریسک وجود دارد و در ضریب کانونی اول، میزان واریانس۸۱ درصد و در ضریب کانونی دوم، واریانس ۷۸ درصد بین دو ترکیب خطی کانونی به­دست آمد. نتایج نشان می دهد که شاخص های ریسک می توانند تا ۲/۱۳ درصد، باعث تغییرات در قابلیت لجستیک شوند و شاخص های قابلیت لجستیک هم می توانند تا ۸/۱۶ درصد در متغیر ریسک تغییر ایجاد کنند؛ همچنین شاخص های بیمه و تضمین ایمنی و تحویل به موقع کالا، بیشترین تاثیر را در بهبود قابلیت لجستیک دارند و شاخص های تاخیرات ناوگان و مشکلات تهیه سوخت ناوگان حمل ونقل، بیشترین تاثیر را در افزایش ریسک دارند.

Keywords:

قابلیت لجستیک , ریسک , تاب آوری , حمل ونقل کالا , همبستگی کانونی