مدل بهینه سازی بازرسی دوره ای برای یک سیستم دو مولفه ای با وابستگی خرابی

در این پژوهش مدل بهینه سازی فواصل بازرسی، برای یک سیستم دو­مولفه ای با وابستگی خرابی ارائه شده است. در این مدل خرابی های مولفه اول از نوع نرم و خرابی­ های مولفه دوم از نوع سخت هستند. هر خرابی­ نرم مولفه اول تاثیری بر مولفه دوم ندارد؛ اما هر خرابی سخت مولفه دوم باعث ایجاد شوک روی مولفه اول شده و نرخ خرابی آن را افزایش می دهد. خرابی نرم مولفه اول در زمان وقوع قابل ­شناسایی نیست و در زمان بازرسی­ های پیشگیرانه مشخص می شود. این مولفه در فواصل زمانی معینی بازرسی شده و در صورت خرابی، تعمیر می­ شود. از­آنجا که خرابی نرم مولفه اول موجب افزایش هزینه های عملیاتی می شود، در این پژوهش برای نخستین بار قرار است علاوه بر بازرسی های دوره ای آن، هنگام وقوع خرابی سخت مولفه دوم، مولفه اول نیز بازرسی شود. با استفاده از مدل ارائه شده که در آن متوسط مجموع هزینه های بازرسی، تعمیر و هزینه ی جریمه ناشی از تاخیر در شناسایی خرابی های نرم، حداقل می ­شود، فاصله زمانی بهینه بین بازرسی های متوالی سیستم در یک افق زمانی محدود تعیین می­ شود. برای بررسی عملکرد و کارآمدی مدل با استفاده از مثال عددی موجود در ادبیات موضوع، مدل حل شده و با استفاده از تحلیل حساسیت اعتبار مدل سنجیده شده است.

Keywords:

نگهداری و تعمیرات , بهینه سازی فواصل بازرسی , وابستگی خرابی , سیستم دو مولفه ای , مولفه نرم , مولفه سخت