تولید دمین نوترکیب متالوپروتئیناز ایکارین به عنوان فعال کننده اصلی پروترومبین در سلول HEK۲۹۳
Publish place: New Cellular Biotechnology - Molecular، Vol: 11، Issue: 43
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 352
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NCMBJ-11-43_003
تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1400
Abstract:
سابقه و هدف: امروزه بیماران زیادی به دلیل نقص یا عدم عملکرد فاکتورهای انعقادی و استفاده از انواع داروهای رقیق کننده خون درگیر اختلالات انعقادی بوده و نیازمند بررسی کل پروترومبین و تعیین مقدار بازدارنده های مستقیم ترومبین می باشند. با وجود مطالعه روی ایکارین سم مار جعفری، به عنوان یک فعال کننده مستقیم پروترومبین، هنوز در مورد مکان فعال این آنزیم تحقیق و بررسی انجام نشده است.
مواد و روش ها: دمین متالوپروتئیناز ایکارین با طول ۶۳۹ جفت باز در وکتور pcDNA۳.۱ سنتز گردید و پلاسمید یوکاریوتی نوترکیب به رده سلولی HEK۲۹۳ انتقال یافت. با استفاده از روش SDS-PAGE بیان پروتئین مورد ارزیابی قرار گرفت و عملکرد آن در واکنش با پروترومبین و با استفاده ازتست زمان پروترومبین سنجیده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که دمین متالوپروتئیناز ایکارین تولید شده در سیستم بیانی HEK۲۹۳ ، مانند ایکارین کامل، قادر به تولید ترومبین از پروترومبین است. اما در مقایسه با پروتئین مشابه تولید شده در سیستم پروکاریوتی، شروع فعالیت آن آهسته بود.
نتیجه گیری: دراین بررسی دمین متالوپروتئینازی ایکارین که به صورت نوترکیب در سلول های HEK۲۹۳ تولید گردید، همانند ایکارین کامل قادر به فعال کردن پروترومبین به ترومبین بود و برای اولین بار به عنوان یک جایگزین مناسب برای هر دو نوع ایکارین طبیعی و نوترکیب در روش های مبتنی بر تبدیل پروترومبین به ترومبین معرفی شد.
Keywords:
Authors
نسرین محمدی
Department of Biology, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
مژگان بنده پور
Department of Biotechnology, School of Medicine, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
فتاح ستوده نژاد نعمت اللهی
Department of Biology, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
بهرام کاظمی
Department of Biotechnology, School of Medicine, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :