اثر تنش خشکی و محلول پاشی سولفات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان (Helianthus.annuus L.)

Publish Year: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 260

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ESCS-4-2_007

تاریخ نمایه سازی: 31 شهریور 1400

Abstract:

ایران جزء مناطق خشک و نیمه خشک به شمار می رود و از نظر آب و هوایی تنوع زیادی دارد، شناخت ویژگی های مربوط به رشد و عملکرد و نیز سازگاری آفتابگردان، به خصوص در رابطه با تنش خشکی می تواند در گسترش سطح زیر کشت و نیز افزایش عملکرد آن تاثیر مهمی داشته باشد.به منظور بررسی اثرات تنش خشکی و محلول پاشی سولفات روی بر عملکرد و برخی از خصوصیات فیزیولوژیکی آفتابگردان، آزمایشی در سال ۱۳۸۹ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد بیرجند به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. فاکتور اصلی شامل تیمار آبیاری (انجام آبیاری کامل، مطابق نیاز آبی گیاه)، یک نوبت قطع آبیاری در دوره رویشی، یک نوبت قطع آبیاری در دوره زایشی، یک نوبت قطع آبیاری در دوره رویشی و زایشی) و فاکتور فرعی دارای سه سطح محلول پاشی روی (بدون محلول پاشی، محلول پاشی سولفات روی با غلظت ۵/۰ درصد (۲ کیلوگرم سولفات روی در هکتار و یا معادل ۶۵۹ گرم عنصر روی در هکتار)، و محلول پاشی سولفات روی با غلظت ۱ درصد (۴ کیلوگرم سولفات روی در هکتار و یا معادل ۱۳۱۹ گرم عنصر روی در هکتار) بودند. نتایج نشان داد که بر اثر قطع آبیاری صفات تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد روغن کاهش معنی­داری یافت، در حالی که درصد روغن تحت تاثیر قرار نگرفت. طبق نتایج، تنش خشکی در مرحله رویشی و زایشی باعث کاهش ۲۰ درصدی در عملکرد دانه و کاهش ۳۱ درصدی عملکرد روغن نسبت به شاهد شد. همچنین محلول پاشی سولفات روی با غلظت ۱ درصد باعث افزایش وزن هزار دانه، تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه و درصد روغن نسبت به سایر تیمارها شد.در این مطالعه عملکرد دانه تحت تاثیر تنش خشکی کاهش معنی­داری یافت. تیمار آبیاری کامل (مطابق نیاز آبی گیاه) بیشترین عملکرد را نسبت به سایر تیمارها از خود نشان داد. بالاترین عملکرد دانه نیز از محلول پاشی با غلظت ۱ درصد بدست آمد. همچنین کمترین عملکرد روغن از تیمار یک نوبت قطع آبیاری در دوره رویشی و زایشی حاصل شد. به طور کلی بر اساس نتایج حاصل از این آزمایش می توان گفت در شرایط کمبود آب، استفاده از سولفات روی یک راهکار مناسب برای کاهش اثرات نامطلوب تنش خشکی بر خصوصیات رشد و عملکرد آفتابگردان است.

Keywords:

Authors

زهره بنی عباس شهری

دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند

غلامرضا زمانی

عضو هیات علمی گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه بیرجند

محمد حسن سیاری زهان

عضو هیات علمی گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه بیرجند