گزارش علمی کوتاه: بررسی عملکرد و صفات مورفو-فیزیولوژیک ژنوتیپ های امید بخش جو در شرایط تنش خشکی انتهایی

به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی انتهای فصل بر صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی ۲۰ ژنوتیپ امیدبخش، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی خراسان جنوبی در سال زراعی ۸۷-۸۶ به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل تنش خشکی در دو سطح شامل شاهد (آبیاری کامل) و قطع آبیاری در مرحله ۵۰ درصد ظهور سنبله، و ۲۰ ژنوتیپ امیدبخش جو بودند. نتایج نشان داد قطع آبیاری باعث شد عملکرد دانه به میزان ۱۴/۶۴ درصد و عملکرد بیولوژیک به میزان ۸/۱۲ درصد در مقایسه با تیمار آبیاری کامل کاهش یابد. همچنین اعمال تنش خشکی منجر به افزایش شاخص کلروفیل و تراوایی غشاء سلول و کاهش محتوی نسبی آب برگ پرچم گردید. بین ژنوتیپ های مورد بررسی تفاوت معنی داری از لحاظ عملکرد بیولوژیک مشاهده نشد ولی از لحاظ عملکرد دانه، ژنوتیپ ۱۸ بیشترین (۵۹۹۷/۲ کیلوگرم در هکتار) و ژنوتیپ ۱۶ کمترین عملکرد دانه (۳۴۲۰/۸ کیلوگرم در هکتار) را به خود اختصاص دادند. ژنوتیپ های ۵ و ۱۳ بیشترین میزان کلروفیل، و ژنوتیپ ۸ نیز بیشترین مقدار محتوای نسبی آب برگ (۸۰/۷ درصد) را به خود اختصاص دادند. بر اساس نتایج این آزمایش، ژنوتیپ های ۱۸ و ۲۰ در هر دو شرایط آبیاری مطلوب و تنش خشکی عملکرد مطلوبی داشتند.

Keywords:

قطع آبیاری , تراوایی غشاء سلولی , شاخص کلروفیل , محتوای نسبی آب برگ