ارزیابی سطوح مختلف سالیسیلیک اسید بر تعدادی شاخص های رشد گیاه همیشه بهار (Calendula officinalis L.) تحت شرایط کم آبیاری

کمبود آب از جمله عوامل محدود کننده رشد می باشد و تنش اکسیداتیو به عنوان یک تنش ثانویه در نتیجه تنش خشکی و کم آبی بوجود می آید. به منظور بررسی سطوح مختلف سالیسیک اسید در کاهش اثرات کم آبی بر تعدادی شاخص های رشد گیاه دارویی همیشه بهار آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال ۹۰-۱۳۸۹ درگلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سالیسیلیک اسید در سه سطح ۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی مولار و کم آبیاری در سه سطح  ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ درصد ظرفیت زراعی بودند. نتایج نشان داد که سطوح مختلف سالیسیلیک اسید تاثیر معنی داری برسطح و تعداد برگ، وزن تر و خشک بوته، تعداد ساقه فرعی و تعداد گل در بوته، شاخص کلروفیل، عملکرد کوانتومی، وزن خشک بذر و تعداد بذر در بوته داشت و با کاهش آب آبیاری سطح و تعداد برگ، تعداد ساقه فرعی و طول آن، وزن تر و خشک بوته، وزن خشک گل در بوته، شاخص کلروفیل، هدایت روزنه ای و عملکرد کوانتومی به طور معنی داری کاهش یافت. نتایج اثرات متقابل سالیسیلیک اسید و کم آبیاری حاکی از آن بود که تیمار ۱۰۰ میلی مولار سالیسیلیک اسید، اثرات تیمار کم آبیاری ۵۰ درصد ظرفیت زراعی را کاهش داد، بطوری که سطح برگ، تعداد گل در بوته، وزن خشک بذر و تعداد بذر در بوته را به طور معنی داری افزایش داد. به نظر می رسد سالیسیلیک اسید با تولید آنتی اکسیدان ها در زمان تنش، موجب مقاومت گیاه در مقابل تنش شد و نیز تا حدودی باعث بهبود رشد و تولید ماده خشک در گیاه همیشه بهار در شرایط آزمایش گردید.

Keywords:

آنتی اکسیدان , سالسیلیک اسید , تنش , گیاه دارویی , عملکرد