ارزیابی تنش خشکی و محلول پاشی متانول بر مقدار پروتئین و روغن دانه، سرعت و دوره پر شدن دانه سویا ((L۱۷

به منظور بررسی اثر خشکی و متانول بر عملکرد دانه و مقدار پروتین و روغن دانه، سرعت، مدت و روند پر شدن دانه در سویا، آزمایشی بصورت فاکتوریل و درقالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در ۳ تکرار در سال زراعی ۱۳۸۷ در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی کرج اجرا شد. فاکتور اول۶سطح که یک تیمار شاهدM۰ (بدون مصرف متانول) وتیمارهای M۱، M۲، M۳، M۴، M۵ به ترتیب محلولهای ۳۵،۲۸،۲۱،۱۴،۷ درصد حجمی و با ۳ بار در فصل رشد با فواصل ۱۲ روز یکبار بر روی قسمتهایی هوایی بوته های سویا محلول پاشی شدند. تنش کم آبی در ۲ سطح ۷۰% و۴۰%  تخلیه رطوبت قابل دسترس اعمال گردید. صفاتی نظیر عملکرد دانه ،وزن هزار دانه، درصد روغن و پروتئین دانه و روند پر شدن  مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین اثر رژیمهای مختلف آبیاری بر وزن هزار دانه، و عملکرد پروتئین در سطح احتمال ۵% و  بر عملکرد دانه، عملکرد روغن  و درصد روغن و پروتئین تفاوت معنی داری در سطح احتمال ۱% وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین اثر محلول های مختلف بر عملکرد دانه، وزن هزار دانه، درصد و عملکرد پروتئین دانه و مدت پر شدن دانه تفاوت معنی داری در سطح ۵% وجود دارد. مقایسه میانگین خصوصیات مورد بررسی نشان داد که سطوح M۲ ,M۳ بیشترین مقادیراین صفات را به دست دادند. نتایج همبستگی نشان داد که عملکرد دانه با در صد روغن و عملکرد پروتئین و روغن و وزن هزار دانه همبستگی مثبت و با سرعت پر شدن دانه همبستگی منفی دارد . اثر متقابل  متانول و رژیم آبیاری معنی دار نشد.

Keywords:

تنش , متانول , پرشدن دانه , سرعت و مدت پر شدن دانه , پروتئین , روغن