محمدرضا ملانوری - دانشجوی دکتری شیعه شناسی، دانشگاه ادیان و مذاهب قم
مصطفی جعفرطیاری - استادیار گروه شیعه شناسی، دانشگاه ادیان و مذاهب قم

چکیده محمدبن حسن صفار یکی از شخصیت های بزرگ قرن سوم است که در میان متکلمان و اندیشمندان نخستین امامیه در شهر قم جایگاه ممتازی دارد. یکی از مباحث مهم در معرفت شناسی، بحث از منابع معرفت است. بر اساس گزارش های محمدبن حسن صفار، ابزار و منابع معرفت دینی عبارت است از کتاب، سنت، عقل، فطرت و حواس.  بنابر نظر صفار، شناخت خداوند در سایه بهره مندی از همه منابع و ابزارهای معرفت، حاصل می شود. البته او غنی ترین و مهم ترین منبع معرفت را وحی می داند و معتقد است فهم درست از وحی فقط از طریق رسول خدا ۹و اهل بیتش: ممکن است. از این رو شناخت و اطاعت خداوند را تنها به واسطه اطاعت از آنها می داند. با توجه به اولویت و ترجیحی که صفار در منابع معرفت دینی قائل شده، مشهود است که وی رویکرد نص گرایی دارد.    

محمدبن حسن صفار, منابع معرفت, قرآن, سنت, عقل