ابوالقاسم اسدی - عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان
علی الله بداشتی - گروه فلسفه و کلام دانشگاه قم

 اهتمام اغلب متکلمان امامیه به استفاده از عقل، هم به عنوان ابزار کسب معرفت و هم به عنوان منبعی مستقل و معتبر، در الاهیات بالمعنی الاخص، ملهم و برگرفته از متون مقدس دینی همچون آیات و روایات است. قرآن کریم به عنوان کلام الاهی، مجموعه منسجم و واحدی است که در آن هیچ گونه تعارض و اختلافی دیده نمی شود. اما آیات قرآن متشکل از دو دسته آیات محکم و متشابه است و آیات متشابه با رجوع به محکمات تاویل می شود و معنای واقعی خود را می یابد. در این مقاله، ضمن بیان دلایل فاضل مقداد در خصوص ضرورت تاویل آیات متشابه گزارشی از تاویلات وی از آیات ناظر به عضوداشتن، جهت داشتن و امکان رویت خداوند در مقابله با مجسمه (مشبهه)، کرامیه و اشاعره همراه با ذکر ویژگی های روش شناختی وی، عرضه شده است.

فاضل مقداد, تاویل, تعارض, عقل, نقل, صفات خبری