بررسی وضعیت و نابرابری های اقتصادی و اجتماعی در عدم رضایت از زندگی در زنان ۵۴ - ۱۵ سال: مطالعه شاخص های چندگانه سلامت و جمعیت IrMIDHS ایران ، سال ۱۳۸۹

مقدمه و اهداف:رضایت از زندگی یکی از ابعاد و پیامدهای مهم سلامت است که تحت تاثیر عوامل تعیین کننده سلامت قرار دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی وضعیت و نابرابری های اقتصادی و اجتماعی در عدم رضایت از زندگی زنان ۵۴ - ۱۵ سال کشور ایران است . روش کار:مطالعه حاضر از نوع مقطعی می باشد . نمونه گیری این مطالعه به صورت خوشه ای چند مرحله ای طبقه بندی شده تصادفی با خوشه های مساوی بود. در مجموع ۳۵۳۰۵ زن ۵۴ - ۱۵ سال وارد مطالعه شدند. آنالیز داده ها در دو مرحله بود. مرحله اول بررسی نابرابری های اجتماعی و اقتصادی با استفاده از روش های شاخص تمرکز Concentration Index و منحنی تمرکز (Concentration Curve) و در مرحله دوم برای شناسایی نقش تعیین کننده ها از روش Multilevel استفاده شد. یافته ها:میانگین نمره رضایت از زندگی ۲۳ / ۴ ± ۸۱ / ۱۲ بود. شاخص Concentration Index برای نارضایتی از زندگی CI=-۰.۰۶[۹۵%CI( -۰.۱, -۰.۰۲)] به دست امد که بیانگر تمرکز نارضایتی در گروه اجتماعی اقتصادی پایین تر است. نتایج آنالیز Multi-level نشان داد که بین عدم رضایت از زندگی و محل سکونت، گروه های سنی، شغل، تحصیلات، وضعیت تاهل و طبقات اجتماعی اقتصادی رابطه آماری معناداری وجود دارد. P<۰.۰۵ نتیجه گیری: نابرابری در عدم رضایت از زندگی وجود دارد و عدم رضایت در گروه فقیر جامعه متمرکز شده است و این نابرابری در استان های مختلف متفاوت است .وضعیت تاهل ، محل سکونت،شغل، سن ، وضعیت اقتصادی اجتماعی زنان از عوامل تاثیرگذار در عدم رضایت از زندگی در زنان است و باید برای کاهش نابرابری ها به این مسائل توجه کرد.

Keywords:

نابرابری , عدم رضایت از زندگی , وضعیت اقتصادی اجتماعی , زنان , ایران