الگوی نوآورانه آموزشی بر مبنای الگوی شایستگی CDIO : گامی جهت آموزش الکترونیک با کیفیت

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 362

This Paper With 23 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CELI01_023

تاریخ نمایه سازی: 1 مهر 1400

Abstract:

یکی از بنیادی ترین وظایف آموزش عالی در جهان مدرن، تربیت نیروهای متخصص و توانمند در حوزه های مختلف به منظور ارتقاء سطح کیفی و کمی نیروی انسانی در راستای توسعه و پیشرفت جامعه است )صالحی عمران و عین خواه، ۱۳۹۹، b)؛ آموزش های مهندسی برای تربیت مهندسین جهانی شایسته، همگام با پیشرفت های دنیای مدرن متحول شده است. با توجه به پذیرش ذات تغییر در جهان امروز، دانشگاه ها ، نیاز به استفاده از الگوهای پیشرفته آموزشی جهت پاسخگویی به بحران ها در جهان پیچیده و متغیر نوین دارند. هدف از این پژوهش معرفی الگوی ابتکاری آموزشی مبتنی بر شایستگی CDIO و معرفی و تبیین استانداردهای دوازده گانه این الگوی آموزشی است. همچنین استانداردهای این الگو با توجه به آموزش الکترونیک بررسی و ویژگی های این الگو و تجربه های جهانی موسسات آموزش عالی در استفاده از این الگو آموزشی جهت اصلاح ساختار آموزشی شان با تاکید بر آموزش الکترونیک بررسی، تبیین و ارائه می گردد. این پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی با رویکرد یا ماهیت کیفی است و به لحاظ روش از نوع توصیفی و تحلیلی است و از طرح پژوهش غیرآزمایشی استفاده شده است، تحلیل محتوا به روش تحلیل محتوای کیفی یا انباشت نگاشتی از طریق سند کاوی انجام شده است. نتایج پژوهش نشان دهنده آن است که الگوی ابتکاری آموزشی CDIO ، توسط ارتقاء مهارت یادگیری خود راهبر (SDL) ، افزایش تعامل آموزشی، افزایش انعطاف پذیری در فرایند یاددهی یادگیری، قابلیت تطابق الگو با برنامه های آموزشی مختلف، قابلیت اجرای بهتر یادگیری پروژه محور بر اساس الگوی CDIO ، ارتقاء شایستگی های دیجیتال اساتید، ارتقاء روش های سنجش یادگیری و ارزیابی برنامه های آموزشی الکترونیک، اجرای یادگیری فعال در آموزش الکترونیک در چارچوب الگوی CDIO ، هماهنگی برنامه های درسی مبتنی بر CDIO با مهارت های موردنیاز بازار کار به مقابله با چالش های آموزش الکترونیک در نظام های آموزشی به ویژه نظام های آموزش مهندسی کمک کرده و می تواند به عنوان الگوی پیشنهادی جهت اصلاح و بهبود مستمر ساختارهای آموزشی موجود پیشنهاد و مورداستفاده قرار گیرد.

Authors

ابراهیم صالحی عمران

استاد دانشگاه مازندران، دکتری برنامه ریزی آموزشی، گروه علوم تربیتی

فرناز عین خواه

دانشجوی دکتری برنامه ریزی توسعه آموزش عالی، گروه علوم تربیتی