ارائه الگویی بهینه برای کمینه سازی ریسک مالیاتی شرکت ها براساس مولفه های کیفیت محیط اطلاعات داخلی- رهیافتی کاربردی از روش درخت تصمیم فازی

عدم اطمینان و اطلاعات، مبانی اصلی نظریه عمومی اطلاعات را تشکیل می دهند. هسته مرکزی این نظریه، عدم اطمینان بوده و اطلاعات به عنوان کاهنده عدم اطمینان تعریف می گردد. مطابق دیدگاه اطلاعاتی، کارکرد حسابداری، ارائه اطلاعات و درنتیجه کاهش عدم اطمینان است. براین اساس، کیفیت محیط اطلاعات داخلی قوی، به واسطه کاهش عدم اطمینان نسبت به تایید مبلغ مالیات اظهارشده شرکت، به کاهش ریسک مالیاتی می انجامد. در این پژوهش، با تبیین تفاوت مالیات ابرازی و قطعی به عنوان ریسک مالیاتی براساس نظریه عمومی اطلاعات، رابطه بین کیفیت محیط اطلاعات داخلی با ریسک مالیاتی شرکت ها براساس روش رگرسیون چندمتغیره بررسی شده است. یافته های پژوهش با استفاده از اطلاعات۱۳۶شرکت طی سال های۱۳۸۷تا۱۳۹۴ نشان می دهد که عدم اطمینان محیطی ریسک مالیاتی شرکت را افزایش می دهد. همچنین کیفیت سود، دقت پیش بینی سود، کیفیت و شفافیت گزارشگری مالی ریسک مالیاتی را کاهش می دهد. افزون براین، کیفیت راهبری شرکتی بر کمینه سازی ریسک مالیاتی شرکت ها موثر است. بهترین مسیر در روش درخت تصمیم فازی نیز بیانگر اهمیت عدم اطمینان محیطی، دقت پیش بینی سود، کیفیت و شفافیت گزارشگری مالی در کمینه سازی ریسک مالیاتی براساس ترکیب مهم ترین مولفه های کیفیت محیط اطلاعات داخلی می باشد. این یافته ها برای ارزیابی ریسک مالیاتی شرکت ها و شناسایی مودیان پرریسک قابل استفاده است. همچنین، به مدیران شرکت ها پیشنهاد می شود برای کاهش ریسک مالیاتی، کیفیت محیط اطلاعات داخلی را بهبود بخشند.

Keywords:

عدم اطمینان , نظریه اطلاعات , درخت تصمیم فازی , اجتناب مالیاتی , مدیریت