شواهدی از تاثیر جریان های نقدی غیرعملیاتی بر سیاست مدیریت سرمایه در گردش و پیامدهای اقتصادسنجی آن در مدل های تعهدی

در این تحقیق، با استفاده از یک نمونه شامل ۲۶۴۲ مشاهده از داده­های سالانه شرکت­های عضو بورس اوراق بهادار تهران برای دوره ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۴، شواهدی ارائه می­شود که ورود یا خروج جریان­های نقدی غیرعملیاتی عمده، که با رخدادهای شرکتی مانند عرضه عمومی اولیه یا رخدادهای تامین مالی و سرمایه­گذاری همبسته است، احتمالا به دلیل تاثیر بر درجه تحمل ریسک، باعث تغییر در سیاست مدیریت سرمایه در گردش و متعاقبا افزایش یا کاهش در میزان سرمایه­گذاری در سرمایه در گردش می­شود. مطابق یافته­های تحقیق، این تغییر می­تواند به صورت مستقل از شوک­های فروش باعث تغییر اقلام تعهدی عادی سرمایه در گردش شود و نتیجتا، عدم کنترل آن در مدل­های تعهدی، باعث بیش­نمایی یا کم­نمایی اقلام تعهدی غیرعادی، به ویژه در آزمون­های کشف مدیریت سود حول رخدادهای شرکتی، می­گردد. شواهد حاصل از شبیه­سازی مونت کارلویی خطای نوع اول نشان می­دهند که مدل­های تعهدی مورد بررسی، میزان اقلام تعهدی غیرعادی را برای نمونه­های تصادفی از دهک پایین و بالای تغییر جریان­های نقدی غیرعملیاتی به ترتیب کم­نمایی و بیش­نمایی می­کنند. به دلیل همبستگی جریان­های نقدی غیرعملیاتی با متغیرهای جداکننده در مطالعات کشف مدیریت سود حول رخدادهای شرکتی، یافته فوق می­تواند نشان دهد که احتمالا بینخطای اندازه­گیری سنجه اقلام تعهدی غیرعادی و متغیرهای جداکننده یک همبستگی وجود دارد و لذا نتایج این تحقیقات، در صورت عدم کنترل این همبستگی، دارای تورش است. این تحقیق، ضرورت کنترل تاثیر جریان­های نقدی غیرعملیاتی بر تغییر سیاست مدیریت سرمایه در گردش را در تحقیقات کشف مدیریت سود، به ویژه حول رخدادهای شرکتی، برجسته می­کند.

Keywords:

جریان های نقدی غیرعملیاتی , مدل های تعهدی , سرمایه گذاری در سرمایه در گردش