بررسی اثر میانجی کیفیت حسابرسی در رابطه ی بین مشکلات نمایندگی و کیفیت گزارشگری مالی

هدف این تحقیق بررسی اثر مستقیم مشکلات نمایندگی بر کیفیت گزارشگری مالی و اثر میانجی کیفیت حسابرسی بر این رابطه در شرکت­های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران طی سال های ۱۳۸۳-۱۳۸۹ است. مشکلات نمایندگی بر اساس وجوه جریان نقد آزاد، اهرم مالی و درصد مالکیت اعضاء هیئت مدیره ارزیابی شده­است. برای سنجش کیفیت گزارشگری مالی از معیار کیفیت اقلام تعهدی و کیفیت حسابرسی از دوره­ی تصدی آن در شرکت استفاده شده­است. برای آزمون فرضیه­ها از دو روش رگرسیون چند متغیره براساس داده­های تلفیقی  و مدل­سازی معادلات ساختاری (تحلیل مسیر) استفاده شده­است. یافته­های تحقیق بیانگر آن است که جریان وجوه نقد آزاد دارای ارتباط منفی و معنی­دار، اهرم مالی و درصد مالکیت اعضای هیئت مدیریت دارای رابطه­ی مثبت و معنی­دار با کیفیت گزارشگری مالی هستند. هرچند براساس یافته­های مبتنی بر رگرسیون چند متغیره نقش میانجی کیفیت حسابرسی بین مشکلات نمایندگی و کیفیت گزارشگری مالی تایید نمی­شود ولی نتایج روش معادلات ساختاری این موضوع را تایید می­کند.

Keywords:

کیفیت گزارشگری مالی , کیفیت حسابرسی , مشکلات نمایندگی , تاثیر میانجی , معادلات ساختاری (تحلیل مسیر)