محمدرضا نیکبخت - دانشیار دانشگاه تهران
مهرداد ابراهیمی - دانشجوی دکتری دانشگاه شیراز

گزارشگری مالی با کیفیت با کاهش عدم تقارن اطلاعاتی بین شرکت و سرمایه گذاران و همچنین بین خود سرمایه گذاران، شکاف قیمت پیشنهادی و قیمت درخواستی را کاهش و نقدشوندگی سهام را افزایش می دهد. بنابراین، هدف این پژوهش بررسی تاثیر کیفیت گزارشگری مالی بر نقدشوندگی سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. برای انجام این پژوهش، چهار فرضیه طراحی شد که رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و نقدشوندگی سهام را در بین شرکت ها و در طی دوره مورد نظر بررسی می نماید. بنابراین، برای آزمون فرضیه های پژوهش روش آماری "داده های ترکیبی" بکار گرفته شده است. دوره زمانی مورد مطالعه برای فرضیه های اول و دوم سال های ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۹ و برای فرضیه های سوم و چهارم سال های ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸ و نمونه انتخابی شامل ۹۰ شرکت است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های این پژوهش حاکی از این است که صرف نظر از قیمت سهام، اندازه شرکت، نوسان بازده و نسبت گردش سهام، بین کیفیت گزارشگری مالی و نقدشوندگی سهام شرکت رابطه معنی داری وجود ندارد.

گزارشگری مالی, نقدشوندگی سهام, عدم تقارن اطلاعاتی