مقایسه شادکامی، سبک های عشق و نارسایی هیجانی در افراد زودازدواج و دیرازدواج

هدف اصلی پژوهش حاضر مقایسه شادکامی، سبک­ های عشق و نارسایی­ هیجانی در افراد زودازدواج و افراد دیرازدواج بود. از بین جامعه آماری پژوهش حاضر که شامل کلیه زوج ­های ساکن شهر اردبیل بودند،۵۰ آزمودنی زودازدواج (۲۵ زن و ۲۵ مرد) و ۵۰ آزمودنی دیرازدواج (۲۵ زن و ۲۵ مرد) به روش نمونه­ گیری در دسترس به عنوان دو گروه مورد مطالعه انتخاب شدند. فهرست شادکامی آکسفورد، آزمون سبک­های عشق و مقیاس آلکسی تیمیا به عنوان ابزارهای جمع­ آوری اطلاعات بر روی آزمودنی­ ها اجرا شد. روش تحقیق پژوهش حاضر علی مقایسه­ای بود. برای تجزیه و تحلیل داده­ ها از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری و آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین میانگین نمرات شادکامی، سبک­ های عشق و نارسایی هیجانی در افراد زودازدواج و افراد دیرازدواج تفاوت آماری معناداری وجود دارد. به طوری که میانگین نمرات افراد دیرازدواج در متغیر شادکامی، سبک عشق واقع­گرا و سبک عشق رفاقتی بیشتر از افراد زودازدواج بود. اما میانگین نمرات افراد زودازدواج در سبک عشق رمانتیک، سبک عشق وابسته، دشواری شناسایی و توصیف هیجانات و تفکر عینی در مقایسه با افراد دیرازدواج به طور معناداری بیشتر بود. براساس این نتایج پیشنهاد می­شود متخصصین خانواده در مراجعان زودازدواج و دیرازدواج این متغیرها را مدنظر داشته باشند.