میانجی گری سبک های کنترل تعارض، در رابطه فضایل و رضایت زناشویی

گاه علی رغم آگاهی از شیوه­های تعارضی سازگارانه، انگیزه­ای برای رفتار مناسب احساس نمی­شود. انتظار می­رود تا فضیلت­ها با تاثیر بر انگیزش برای رفتار اخلاقی، بر احتمال رفتارهای سازگارانه بیفزایند. پژوهش حاضر به بررسی رابطه­ منش و فضایل خانوادگی، منابع خانوادگی و بینش مشترک زیربنایی آن که از دیدگاه روان­شناسی مثبت، عناصر درونی لازم برای داشتن یک زندگی سالم هستند، با رضایت زناشویی پرداخته است؛ در این راستا، سبک­های کنترل تعارض زوجین واسطه­ای فرض می­شود که فضایل را با رضایت زناشویی پیوند می دهد. طی یک طرح همبستگی، دانشجویان ساکن در خوابگاه­های متاهلی چند دانشگاه، با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسش نامه های توانمندی­های منشی، رضایت زناشویی، و سبک­های کنترل تعارض را تکمیل نمودند؛ داده­ها با روش مدل­یابی معادلات ساختاری تحلیل ­شد.شجاعت و تعالی، پیش­بین رضایت زناشویی و سبک­های کنترل تعارض سازگارانه هستند، اما انسانیت رابطه­ معنی­داری با رضایت ندارد. سبک­های کنترل تعارض سازگار، در رابطه­ فضایل و رضایت مندی میانجی­گری می­کنند. رضایت زناشویی بیشتر از آن که ناشی از عشق میان همسران باشد، ریشه در ویژگی­های درونی فرد دارد. فضایل با تاثیر بر شیوه­های تعامل زوجین در حین تعارض، بر پیامد ازدواج موثرند؛ تلویحات این نتایج برای مداخلات درمانی در خانواده­درمانی مثبت، مورد بحث قرار گرفته است.