پیش بینی سلامت عمومی براساس سبک های دلبستگی و تمایزیافتگی در دانشجویان دختر دارای تجربه شکست عاطفی دانشگاه های اهواز

هدف از پژوهش حاضر پیش­بینی سلامت عمومی براساس سبک­های دلبستگی (سبک دلبستگی اضطرابی و سبک دلبستگی اجتنابی) و تمایز یافتگی (واکنش هیجانی، موقعیت من، هم­آمیختگی و برش عاطفی) در دانشجویان دختر دارای تجربه­ شکست عاطفی دانشگاه های شهر اهواز بود. روش پژوهش حاضر همبستگی و از نوع پیش­بین بود و آزمودنی­های آن را ۱۹۰ دانشجوی دختر دارای تجربه­ شکست عاطفی طی یک سال گذشته تشکیل می­دادند.انتخاب گروه نمونه به روش نمونه­گیری هدفمند و هم چنین نمونه­گیری گلوله برفی انجام شد. ابزارهای گردآوری داده­ها شامل پرسش­نامه­های سلامت عمومی گلدبرگ، سبک دلبستگی کالینز و تمایز یافتگی اسکورون و دندی بودند. برای تحلیل داده­ها از روش تحلیل ممیز استفاده شد.نتایج به دست آمده نشان داد که ترکیب خطی متغیرهای پژوهش قادر به پیش­بینی سلامت عمومی در دانشجویان دختر دارای تجربه شکست عاطفی است. هم چنین در تحلیل ممیز به روش گام به گام مشخص گردید که کارآمدترین متغیرها در پیش­بینی سلامت عمومی به ترتیب: برش عاطفی و سبک دلبستگی اضطرابی هستند. در بررسی متغیرها به صورت جداگانه نیز مشخص گردید که همه­ متغیرها شامل دلبستگی اضطرابی، دلبستگی اجتنابی، واکنش هیجانی، موقعیت من، هم­آمیختگی و برش عاطفی پیش­بین­های معنی داری برای سلامت عمومی در دانشجویان دختر دارای تجربه شکست عاطفی دانشگاه­های شهر اهواز می­باشند.