فرناز حوله کیان - دانشگاه تهران
مسعود غلامعلی لواسانی - دانشگاه تهران

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی مشاوره گروهی مادران مبتنی بر نظریه نقش بر عملکرد خانواده­های کودکان دیرآموز می­باشد. پژوهش حاضر، مطالعه­ای نیمه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون پس آزمون و همراه با گروه کنترل و آزمایش می­باشد.جامعه آماری پژوهش، شامل همه مادران کودکان دیرآموز در شهرستان همدان بودند که با روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ مادر از مدارس پسرانه و دخترانه به صورت مساوی انتخاب شدند و پس از همتاسازی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش ۱۰ جلسه مشاوره گروهی دریافت و گروه گواه در لیست انتظار قرار گرفتند.ابزار پژوهش، پرسش نامه عملکرد خانواده بود. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها، علاوه بر آمار توصیفی، از تحلیل کوواریانس و آزمون t هم­بسته استفاده شد.  در تحلیل یافته­ها مشخص شد که بین نمره­های پس آزمون گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری وجود دارد (۰۰۱/۰p<). آزمون t هم­بسته نیز تفاوت معناداری را در اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر نظریه نقش بر گروه مادران دارای فرزند دیرآموز پسر و دختر نشان داد (۰۱/۰p>). بنابراین می­توان نتیجه گرفت مشاوره گروهی مبتنی بر نظریه نقش در بهبود عملکرد خانواده­های دارای کودک دیرآموز موثر می­باشد و اثربخشی این جلسات در خانواده­های دارای فرزند دیرآموز پسر و دختر نیز متفاوت است.

مشاوره گروهی, نظریه نقش, عملکرد خانواده, کودکان دیرآموز