بررسی میزان افسردگی بر اساس رابطه مادر-کودک در خانواده های دارای کودک نابینا، کم بینا

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان افسردگی بر اساس رابطه مادر-کودک در خانواده های دارایکودک نابینا، کم بینا در سال ۱۳۹۷ بود. جامعه آماری در پژوهش حاضر، عبارت است از کلیهمادران دانش اموزان با نقص بینایی که در بهزیستی یا سوج پرونده دارند و حداقل یک فرزند (۳ تا ۸سال) نابینا، کم بینا داشته باشند. در این تحقیق، با توجه به گستردگی جامعه آماری و میسر نبودنامکان اجرای تحقیق بر روی کل جامعه، از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده است. برایتخمین تعداد نمونه از فرمول مورگان استفاده شده است. که بر ا ساس تعداد پرونده دانش آموزان بانقص بینایی در بهزی ستی یا سوج که حدود ۲۰۰ نفر اعلام شده است، حجم نمونه ۱۲۷ نفر انتخابگردید. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ارزیابی رابطه مادر- کودک (MCRE) سیاهه افسردگی بک- ویرایش دوم (BDI-II) بود. نتایج به دست آمده آمار استنباطی بین ابعاد رابطه مادر–کودک و افسردگی مادران کودکان نابینا، کم بینا حاکی از آن است که در بین ۱۳۱ پاسخگوی مورد مطالعه،در ضریب همبستگی با سطح معنی داری α=۰.۰۱ نشان از رابطه منفی و معنادار بین مولفه های پذیرش فرزند و سهل گیری با افسردگی بود. در همین حال بین مولفه های بیش حمایتگری و طرد فرزند با افسردگی رابطه مثبت و معنادار وجود داشت.

Keywords:

افسردگی , رابطه مادر- کودک , نابینا , کم بینا