اثربخشی آموزش مدیریت خشم مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری بر میزان پرخاشگری زنان دارای فرزند اتیسم

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مدیریت خشم مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاریبر میزان پرخاشگری زنان دارای فرزند اتیسم است. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با طرحپیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است. نمونه پژوهش شامل ۳۰ نفر از زنان دارای فرزنداتیسم بودند که به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل(هر گروه ۱۵ نفر) قرار گرفتند و برای سنجش میزان پرخاشگری از پرسشنامه پرخاشگری باس وپری استفاده شده است. گروه آزمایش ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای آموزش مدیریت خشم مبتنی بررویکرد شناختی- رفتاری را به صورت گروهی دریافت نمودند و گروه کنترل مداخله ای در اینزمینه دریافت نکرد. نتایج حاصل از آزمون تحلیل کواریانس نشان داده است که آموزش مدیریتخشم مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر کاهش پرخاشگری (پرخاشگری بدنی، پرخاشگریکلامی، خشم و خصومت) زنان دارای فرزند اتیسم نقش موثری دارد.

Keywords:

مدیریت خشم , اتیسم , پرخاشگری زنان