شیما عابدی - دانشجوی دکترا، گروه شهرسازی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
الهام هنرمند - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه شهرسازی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
عمیدالاسلام ثقه الاسلامی - استادیار، گروه شهرسازی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

اسلام به عنوان دین و شریعت بر پایه جهان بینی توحیدی در فضای فکری، رفتاری و کالبدی انسان تاثیرگذار است. محلهدارای تاریخچه کهن در نظام شهرسازی ایران و جهان دارد که به عنوان یک واحد اصلی روابط اجتماعی در شهرهایاسلامی بوده است، اصول شهرسازی اسلامی به زمان و مکان خاصی محدود نمی شود بلکه در زمان و مکان با توجه بهویژگی های خاص خود تجلی کالبدی می یابد. رشد شهر و شهرنشینی در دهه های اخیر و عدم توجه به انسان در فضایشهری سبب کمرنگ شدن تاثیرگذاری اصل دین اسلام بر روند ساخت و ساز شهرها گردیده است بنابراین نهضتنوشهرگرایی در جهت رفع مشکلات ناشی از فرسودگی و زوال مراکز شهری و با تاکید بر جایگاه ویژه انسان در فضایشهری به وجود آمد. هدف از این پژوهش مقایسه تطبیقی محله در شهر ایرانی اسلامی و نهضت نوشهرگرایی می باشد.پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است و با استفاده از مشاهدات عمیق میدانی گردآوری گردیده است. نتایج حاکیاز آن است: مقایسه ویژگی های محله با سبک ایرانی اسلامی ارزش های نهفته و مشترک از بطن این دو مکتب مستخرجمی شود که در شکل دهی به محلات پایدار تاثیر به سزایی می گذارد.

بازسازی، پیاده مداری، محله، نوشهرگرایی