مریم گنجی

از جمله موضوعاتی که در رابطه با اطفال بزهکار مطرح می شود، ارکان و شرایط سنمسئولیت کیفری است. یعنی از چه سنی می توان فرد را دارای آن حد از توانایی ذهنی وادراکی دانست که بتوان جرم ارتکابی توسط وی را به او منتسب و نتایج آن را متوجه ویکرد. تصمیم گیری در این مورد، از جمله موضوعات بحث انگیز در بسیاری از نظام هایکیفری دنیا است و اختلاف نظرهای فراوانی در مورد آن وجود دارد. از جمله دلایل صحتاین ادعا آن است که در هیچ یک از اسناد بین المللی، حداقل سن مسئولیت کیفری تعییننشده است. هنگامی که قانونگذار، سنی را به عنوان حداقل سن مسئولیت کیفری مشخصمی کند، به طور ضمنی این پیام را منتقل می کند که از دید وی، کودک در این سن به آنحد از بلوغ عاطفی، روانی و ذهنی رسیده است که بتواند مسئول رفتارهای خود پنداشتهشود. به این ترتیب روشن است که تعیین حداقل سن مسئولیت کیفری باید با در نظرگرفتن واقعیت های رشد ذهنی و روانی کودکان انجام شود. در واقع اقدام برای تعیین سنیمناسب برای مسئولیت کیفری، تکاپویی است برای رسیدن به پاسخ صحیح در این مورد کهکودک در چه سنی طبیعت عملی که انجام داده است را به طور کامل درک می کند و درنتیجه این قابلیت را دارد که مسئولیت ناشی از آن را بپذیرد.

مسئولیت کیفری، سن رشد، اهلیت، مسئولیت مدنی، ارتکاب جرم، تادیب