بررسی رابطه میان فرم، محتوا و عملکرد در فضای شهری و معماری

شهر مقوله ی پیچیده ای است که می توان از زوایای گوناگون همچون فضا، زمان، اقتصاد، فرهنگ، معماری و ... به آن نگریست.فضای شهری پدیده ای سازمان یافته از اطلاعاتی است که در صور مختلف فرم، عملکرد و معنا تجلی می یابد. هر فضایی که درشهر ایجاد می گردد دارای کارکردهایی می باشد و این کارکردها در کالبد و فرم فضا نمود عینی می یابند. همچنین فرم فضاهایشهری متاثر از روابط و بنیان های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی است که این روابط محتوای فضاهای شهری را شکلمی دهند. محیط فیزیکی می تواند بیان مفاهیم را سادهتر کند یا مانع بیان مفاهیم شود و هر چه این مفاهیم ساده تر و گویاتربیان شده باشد شهر خواناتر است.میزان توجه به فرم، محتوا و عملکرد در طراحی و رابطه میان آنها سبب به وجود آمدن گرایش های مختلفی مانند سازه گرایی،فرمالیسم یا فرم گرایی، عملکردگرایی، زمینه گرایی و ... در طول تاریخ شده است، اما اینکه کدامیک (فرم، محتوا و عملکرد) بردیگری مقدم است و یا از دیگری پیروی می کند موضوعی است که در این پژوهش مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

Keywords:

فرم , محتوا , عملکرد , فضا , شهر