محمدصادق علیائی - استادیار خوزه معاونت پژوهش و فناوری، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری

گردشگری روستایی به عنوان یکی از راه کارهای مهمی هست که می تواند نقش مهمی در جهت توسعه پایدار روستایی ایفا نماید و ارتباط تنگاتنگی به بخش های مختلف روستایی از جمله بخش های اقتصادی، فرهنگی، زیست محیطی و اجتماعی دارد و در مقابل نیز اگر مدیریت علمی و هدفمند پشتوانه گردشگری روستایی نباشد می تواند اثرات زیانباری در جامعه روستایی به ویژه در حوزه فرهنگ و محیط زیست بگذارد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثرات مخرب گردشگری روستایی در حوه های فرهنگی و زیست محیطی مناطق روستایی دهستان احمدآباد از توابع بخش تخت سلیمان شهرستان تکاب می باشد. روش تحقیق در این پژوهش از ترکیب روش های اسنادی و پیمایشی جمع آوری اطلاعات با استفاده از تکنیک مصاحبه حضوری مستقیم و تکمیل پرسشنامه صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق ساکنان ۳ روستای قینرجه، احمدآباد علیا و آق اطاق از دهستان احمدآباد که منطقه گردشگری می باشد بر حسب قواعد نمونه گیری تصادفی انجام پذیرفته است. برای تجزیه و تحلیل روابط بین متغیرها از آزمون های t تک نمونه ای و تحلیل رگرسیون استفاده شده است. نتایج تحقیقات نشان می دهد در مدل برازش رگرسیونی، ضریب تعیین برابر با (۰.۸۳۵)، و در سطح ۹۹ درصد معنادار بوده است که نشان دهنده ی اثرات معکوسی گردشگری روستایی بر ابعاد متغیرهای مستقل تحقیق داشته است. مقادیر ß در فرهنگی (۰.۰۴۳) و محیطی (۰.۰۵۴) می باشد. اگر مسئولین امر برنامه ریزی های دقیق و اصولی طرح ننمایند گردشگری روستایی به دلیل ظرفیت های بالا اشتغال و درآمدزایی می تواند اثرات منفی در منطقه داشته باشد و موجب خسارت های فرهنگی و زیست محیطی در منطقه ایجاد کند.

گردشگری روستایی، آثار فرهنگی، آثار زیست محیطی، اثرات مخرب، احمد آباد