اقدامات محلی در بحران های جهانی حق بر شهر و نقش مراکز حمایت اجتماعی و مدیریت بحران محلات در مقابله با شیوع بیماری کرونا (شهر تهران)

در مواجهه بحران های یچون شیوع بیماری کرونا و دیگر حوادث چون سیل و زلزله، یکی از ساختارهای غایب در نظام مدیریت شهری، مراکز حمایت اجتماعی در مقیاس محله ای است. سازوکاری اجتماعی و مشارکتی به منظور شناسایی ظرفیت ها و کمبودهای جوامع کوچک محلی پیش از بحران، هدایت و راهبری اقدامات حین بحران و حمایت و کمک به رفع صدمات پس از بحران، از آن حیث که چنین مجموعه ای بدون حمایت مدیریت شهری و نظام حکروایی میسر نخواهد شد، بررسی اثرات روانی و اجتماعی ناشی از بحران هایی چون شیوع کرونا در شهرهایی چون تهران چه از لحاظ ابزار و توانمندی های مقابله با شیوع و چه تبعاتی در روابط میان شهروندان و نظام حکمروایی و مدیریت شهری هرچه بیشترف حاکی از اهمیت اتخاذ سیاست ها و تدوین برنامه ها و طرح های حمایت اجتماعی متمرکز و پیوسته و البته در مقیاس محلی است. از همین روی در این نوشتار سعی در بازخوانی تاثیرات شیوع بیماری کرونا به عنوان یک بحران شهری بر ساختارهای دیالکتیک شهر و شهروند، حق بر شهر و تاکید بر لزوم اتخاذ برنامه های حمایت اجتماعی در مقیاس محلی در کنترل و مقابله با بحران های آتی نظام شهری و اجتماعی شهرها به عنوان راهبردی محلی برای بحرانی جهانی است.

Keywords:

شهر , بحران , حق بر شهر , محله , حمایت اجتماعی و شهروندی