سید مصطفی ابطحی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
سید علی اصغر ترابی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

پس از جنگ جهانی دوم آمریکا به عنوان یک ابرقدرت وارد صحنه جهانی گردید. اگرچه آمریکا تجربیات اندکی در جنگ با کشورهای دیگر و روی کار آوردن دولت­های جدید در این کشورها داشت اما بعد از جنگ جهانی دوم آمریکا با تغییر حکومت در آلمان و ژاپن عملا وارد عرصه دولت ملت سازی می­شود. تاسیس سازمان ملل در این دوران کمک چندانی به موضوع دولت ملت سازی نمی­کند. استقرار فضای جنگ سرد و رقابت بین دو ابرقدرت مانع از اجرای درست دولت ملت سازی می­گردد. با خروج از فضای جنگ سرد و رهایی اقوام متعدد از زیر یوغ شوروی و استقلال کشورهای از استعمار آزادشده به ویژه در آفریقا و آسیا و با شروع پارادایم جهانی شدن در اواخر قرن بیست و شروع دوران معاصر این فرصت را برای آمریکا فراهم آورد تا این بار علاوه بر دولت سازی توجه خود را به ملت سازی نیز به ویژه به کشورهای اسلامی معطوف دارد. در این دوران سیاست خارجی آمریکا تاکید بر تاسیس نهادهای ملت سازی در سازمان ملل یا در کنار آن دارد. حال این سوال مطرح است که دولت ملت سازی در جهان اسلام چه جایگاهی در سیاست جهانی آمریکا دارد؟ از این منظر فرضیه ذیل مطرح می شود که با تغییر پارادایم از جنگ سرد به جهانی شدن، تغییرات دولت ملت سازی در جهان اسلام در سیاست جهانی آمریکا نسبت به گذشته مشاهده می شود. هدف از مطالعه پیش رو پاسخ به پرسش های پژوهش و بررسی درستی یا نادرستی فرضیه مطرح شده به شیوه توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و الکترونیکی است.  

Nation building, state-building, US, Islamic world, US word policy, دولت سازی, ملت سازی, آمریکا, جهان اسلام, سیاست خارجی آمریکا