تفاوت هوشبهر هیجانی مادران کودکان دلبسته ایمن و مادران کودکان دلبسته ناایمن

     این پژوهش با بهره ­گیری از مبانی نظری نظریه دلبستگی، به جهت تعیین و تبیین یکی از عوامل احتمالی موثر در شکل­دهی تحول دلبستگی طرح شده است. منابع داده­ های موجود، پرسشنامه هوش هیجانی بار آن و فرایند موقعیت ناآشنا هستند. صد تن از مادارن کودکان یک­ساله، به منظور تفکیک مادران به دو گروه مادران کودکان ایمن و مادران کودکان ناایمن، همراه با فرزندان­شان در فرایند موقعیت ناآشنا شرکت جسته، به پرسشنامه بار- آن پاسخ دادند. نتایج مبین سه نکته اصلی است: ۱) هوشبهر هیجانی مادران کودکان ایمن بیش از گروه مادران کودکان ناایمن است. ۲) در میان مولفه­ ها، مولفه روابط بین فردی تفاوت میانگین بیشتری را نشان داده است ۳) در میان خرده مولفه ­ها: همدلی، خودآگاهی هیجانی، آزمون واقعیت، شادکامی و تحمل فشار تفاوت بیشتری را در میان دو گروه مادران به نمایش گذارده ­است. در این میان تنها تفاوت میانگین ­های دو گروه در خرده مولفه انعطاف­ پذیری موید فرض پژوهش نیست. به این ترتیب توانایی مادر در شناخت نیازهای دلبستگی کودک، مسئولیت­ پذیری، همدلی و سازگاری او با این نیازها و نیز توانایی او در جهت شناخت هیجان ­های خویشتن، مهار و جهت­ دهی مناسب به این هیجان­ ها و استفاده از توانایی­ های ذکر شده در جهت تحمل فشارهای وارده از سوی مادر در شکل­ گیری و تحول نظام دلبستگی کودک موثر می­ باشد.