پرویز شریفی درآمدی - دانشگاه علامه طباطبائی

پژوهش حاضر با هدف بررسی آموزش هوش عاطفی بر سلامت عمومی مادران دانش آموزان عقب مانده ذهنی ۱۱ تا ۱۵ سال انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه مادران دانش آموزان عقب مانده ذهنی ۱۱ تا ۱۵ ساله مدارس استثنائی شهر اصفهان بود. نمونه پژوهش به صورت تصادفی ساده با استفاده از روش غربالگری انتخاب شد. بدین صورت که پس از تکمیل پرسشنامه های سلامت عمومی (۲۸GHQ) و هوش عاطفی بار- ان توسط کلیه مادران، ۱۱۱ نفر که پایین ترین نمره را در هر دو پرسشنامه کسب کرده بودند به دو گروه آزمایشی (۵۴) و گواه (۵۷) تقسیم شدند.گروه آزمایشی به مدت ۸ هفته طی ۱۵ جلسه ۶۰ دقیقه ای (هفته ای دو جلسه) آموزش هوش عاطفی را دریافت کردند، در حالی که گروه گواه از این آموزش ها بی بهره بودند. نتایج تحلیل آماری t مستقل نشان داد که بین نمره های آزمودنی ها در پیش آزمون تفاوت معناداری مشاهده نشده است در حالی که بین نمره های آزمودنی ها در پس آزمون تفاوت معنادار در سطح ۰۱/۰P< وجود دارد. آموزش هوش عاطفی بر نمره کلی سلامت عمومی و مولفه های آن در پس آزمون تاثیر داشته و منجر به بهبود آن گشته به طوری که با مقایسه میانگین دو گروه در عامل های سلامت عمومی و هوش عاطفی نشان داده شد که آموزش هوش عاطفی بر افزایش هوش عاطفی و بهبود سلامت عمومی مادران دانش آموزان عقب مانده ذهنی موثر بوده است.

آموزش هوش عاطفی, سلامت عمومی مادران, دانش آموزان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر